De tijd vliegt

Voor je het weet zijn er al weer meer dan twee weken verstreken.
Niet dat er niets te melden valt, in tegendeel. Ik ben hartstikke druk geweest.
een overvolle agenda met activiteiten van de kinderen, school, werk, en sport.
De laatste weken is het aantal kilometers weer behoorlijk gestegen, een aantal langere lopen, intervallen en vanavond weer voor het eerst in lange tijd naar de survival training.
Dat viel tegen zeg 2 hindernisjes en deze jongen lag voor 10 minuten op apegapen.
Wel heel gezellig en lekker om de pijnlijke rugspieren weer wat soepeler te maken.

Afgelopen weekend namelijk flink bezig geweest in de tuin. Grote struiken geplant, veel gegraven, krom staan en meer van dat soort ongein. Daarna is de rug opvallend minder soepel.

De tijd vliegt zo voorbij,vanavond de agenda voor juni al weer aan het bijwerken, terwijl nieuwjaar nog maar net voorbij lijkt. Maar goed, we vervelen ons niet en gaan lekker verder.

Wouter

Langzaam aan beter

Van de week is het herstel goed merkbaar geweest.
Ik kon het op het werk aanmerkelijk beter volhouden, met als gevolg dat je eigenlijk te veel uren maakt en 's avonds weer erg moe bent. Het blijft moeilijk om een balans te vinden.
Vrijdagavond ben ik wel moe, maar het is het zo'n mooie heldere avond, dat ik toch mijn schoenen aantrek en een eind ga lopen.
Al een aantal weken is men bezig een afvalwaterpersleiding door het landschap van Borculo naar Lochem aan te leggen. Er ligt dan ook een lint door het landschap wat me doet denken aan een tankbaan. Ideaal crossparcours. Dit is voor de vrijdagavond mijn bestemming.

Het is veel natter dan ik verwachtte. De ondergrond is afwisselend droog los zand, zompig tot ronduit nat. Af en toe zak ik tot mijn enkels in het zand. Het "parcours" licht prachtig op in het licht van de maan en de sterren. Ik loop tot halverwege Lochem en keer dan weer om.

Zaterdag loop ik nogmaals over het tijdelijke crossparcours. Nu overdag. Het weer is prachtig en nu kan ik veel beter zien waar ik loop. De ondergrond is nog steeds afwisselen los zand tot zompig en nat.





Ik kan mijn eigen sporen van de vorige avond zo weer volgen. Ik zie nu ook sporen van beesten die kennelijk ook dit parcours volgen.
Zoals de hertesporen laten zien.


Ik loop nu het hele stuk, zo'n 6 km, tot aan de Ruïnelaan, genoemd naar de ruïne van de Nettelhorst.

Van hier loop ik via Zwiep verder naar de Lochemse berg om daar nog even lekker wat hellingen te nemen.

Via Barchem loop ik weer terug naar Borculo.
Dit gaat allemaal in een rustig tempo en ik stop regelmatig om een foto te maken. Zo heb ik een lekker rustige training van 2 uur.

De achtkastelenloop meegerekend heb ik deze week toch 4 keer gelopen.
Het tempo en duurvermogen is er nog niet maar het gaat elke week lekker vooruit.

Wouter

Achtkastelenloop Vorden

Het is zaterdagavond en achter de computer check ik mijn inschrijving voor de achtkastelenloop. Blijkt dat ik me helemaal niet ingeschreven heb. kennelijk ben ik een antal weken geleden verstandig geweest. Toen was ik ziek en geen idee hoe fit ik begin maart zal zijn.

Nou, ik had er wel zin in en me voorgenomen om rustig aan te lopen.
Het weer is ideaal voor een mooi loopevenement.

Na de start loop ik spoedig Henk uit Aalten achterop, net als vorig jaar. Hij heeft het zelfde ritme als mij. We hebben lekker lopen keuvelen en elkaar uit de wind gehouden. Na 11 km scheiden onze wegen en loop ik vrolijk verder.

Ik vind het tweede deel van de halve mooier dan het eerste en ook mooier dan het tweede deel van de dertig.
Ik geniet van de mooie omgeving maar langzaam maar zeker zakt het tempo in. De ziekte en het gebrek aan training heeft zijn sporen achtergelaten. Het laatste stuk langs de rondweg is saai en vervelend. Uiteindelijk ben ik blij dat ik over de finish ben.

Mariska grijpt met 2:10 op de 30 net naast het podium bij de dames.
en Tom loopt een nette 2:27. Hij heeft alles gegeven getuige onderstaande foto.




Het was heerlijk om weer eens te lopen.
Ik was wel erg moe toen ik thuis kwam, maar ook heel voldaan.

Wouter