Wat een geweldige marathon

Starten in de regen, ploegen door zand en water over het strand en beuken tegen de wind met zand dat als naalden in je huid prikt.
Dat is in één zin de Kustmarathon van Zeeland. Helemaal geweldig.

Zaterdag rond 11 uur kom ik met mijn supporters (ja, het hele gezin was mee!) in Burg Haamstede. Het is er een drukte van belang. Net voor de start begint het te regenen. Gelukkig is het niet koud al staat er een sterke wind. In het dorp merk je daar weinig van. Nadat de kerkklok 12 keer heeft geslagen worden we weggeschoten.

Een stukje het dorp door, dan het bos inwaar we via een klein weggetje de duinen bereiken. Het regent nog steeds al is dat vervelender voor de supporters dan voor de lopers. Na ruim 3 km gaan we voor het eerst het strand op, waar we voor het eerst de stevige wind voelen. Na een kleine km klimmen we via de damaanzet naar het begin van de pijlerdam, de Oosterschelde kering. Daar krijgt de wind ons goed te pakken. Ik loop inmiddels tussen 2 groepen in en besluit aan te zetten om me aan te sluiten bij de groep voor me. Het regent nog steeds en de windzak staat strak. Natuurlijk hebben we de wind tegen.

Halverwege de dam bij km 9 gaan we het werkeiland Neeltje Jans op. Ruim een km later gaan klimmen we weer naar het 2e gedeelte van de Oosterschelde kering. De regen is inmiddels minder geworden. Op de kering komt de wind steeds vol tussen de pijlers door. Iedereen is steeds op zoek naar de luwte van de groep.
Na de Oosterschelde kering draaien we de Veerse gat dam op. Het is inmiddels droog, maar de wind heeft nog steeds stormkracht. We lopen nu over een duinweg langs de zee op. De wind blaast je bijna van de weg af.

Bij km 19 gaan we de duin af, het strand op. Het lopen door het mulle strandzand is zwaar.

Ik loop zo snel mogelijk naar de rand van de zee. Hier is de ondergrond redelijk vast. Ik zie lopers steeds slalommen om de aanrollende golven te ontwijken. Ik besluit dat niet te doen. Ik blijf zoveel mogelijk de kustlijn volgen en loop dwars door het water heen. Het lopen gaat goed. Ik zit nog steeds in een groepje en verschillende lopers volgen mijn voorbeeld.Natte voeten voorkom je nl niet, als je geen gekke capriolen wil uithalen of niet in het mulle zand wil lopen.

Na 2 km moeten we even het strand op voor de registratie van het halve marathon punt. De eerste helft gaat in 1 uur 48 minuten. Ik heb redelijk behoudend gelopen.

Nu gaat het echter pas beginnen. Nog 6 km strand te gaan, af en toe door enkeldiep water. Bij het verlaten van het strand staan mijn trouwe supporters weer, 27 km gehad, nog 15 km te gaan.

Het is nu voortdurend op en neer in de duinen. Veel vals plat, de benodigde pittige klimmen en ook trappen, zoals de Hoge Hilltop bij Domburg.
Ik voel me nog steeds goed en ga steeds mensen voorbij. Dat is een goed gevoel.
Ook Mian en de kinderen moedigen me op verschillende plaatsen aan. Prachtig.

Het zonnetje is inmiddels doorgebroken, maar de wind is nog steeds stormachtig. Het zand bijt in mijn gezicht, je wordt gewoon gezandstraald. Je loopt hier vol in de wind en dat wordt nog erger als we boven op de zeedijk in de buurt van Westkapelle gaan lopen. Hier wordt je bijna van de dijk geblazen. Ik moet continu corrigeren, eigenlijk continu opzij lopen om niet van de dijk te waaien.

Na 38 km volgt er weer een duinpad met stuivend zand.

Zoutelande komt in zicht. Bij km 40 mogen we weer het strand op. De trap de duin af staat recht op de wind. Het zand word langs de duin omhoog recht in mijn gezicht geblazen. Snel naar beneden en weer snel ploeteren door het mulle zand naar de kustlijn om weer even natte voeten te halen. Een km strand en dan er weer af, de dijk bij Zoutelande op. Nog een km langs de kust en dan de laatste paar honderd meter in de Langstraat in Zoutelande om daar op de laatste meterhoge duin te finishen in 3 uur en 48 minuten en 1 seconde.

Wat een geweldige marathon!!

Wouter