Marathons: het blijft een eind sjouwen

Vandaag de marathon van Beneden-Leeuwen gelopen. Ook wel Maas-Waal marathon genoemd.

Aangezien dit een soort training voor de Zeeland marathon is ben ik rustig gestart en heb lekker ontspannen gelopen.
Na 7 km kwam een vrouw even schuilen tegen de wind achter mijn brede rug. Zij had mooi hetzelfde tempo en we hebben samen opgelopen tot km 32. Daarna ben ik in mijn eigen tempo verder gelopen.
Zij bleek net hersteld van botkanker en dit was weer haar eerste marathon na haar ziekte. Ik heb veel respect gekregen voor deze vrouw die ondanks haar ziekte is blijven sporten en nu de marathon weer heeft opgepakt. Haar doel finishen onder de 4 uur heeft zij ruimschoots verwezenlijkt met haar eindtijd van 3:41. Hiermee was zij in deze marathon ook nog eens de 2e vrouw. Ontzettend knap.

De start is in Altforst waar we met bussen heen gebracht werden, om vandaar weer met een wijde boog naar Beneden-Leeuwen te lopen.
De route was mooi en afwisselend. De naam dijkenloop verklaarde zich zelf want het land van Maas en Waal is echt ingesloten door deze twee rivieren. Vooral de oude smalle dijkjes met de karakteristieke dijkhuisjes en de vele dorpjes zijn erg mooi en sfeervol, zeker ook doordat de bevolking overal langs de route stond om de marathon lopers aan te moedigen. Er was behoorlijk veel wind die we vooral in de eerst 25 km meestal tegen hadden. daarna hebben we hem een heel eind in de rug gehad. Loopt lekker maar je mist dan het verkoelende effect van de wind oftewel je krijgt het ontzettend warm.
Ikzelf had na de 32 km eerst wat moeite om weer een goed ritme te vinden maar na een km ofzo ging het weer lekker al wordt het toch altijd zwaar aan het eind.
na 3:35 kwam ik over de finish.

Heel tevreden met een rustig en vrij vlak gelopen marathon. Een gezellige marathon die zeker is aan te raden.

Wouter