Op naar Zeeland

Hoewel het een tijdje stil is geweest op deze blog, wil dat niet zeggen dat ik stil heb gezeten. Integendeel, ik ben erg druk geweest met lopen en survivalrun trainingen.
Ik train tegenwoordig twee keer in de week voor het survivallen en dat betaalt zich uit in een groter gemak waarmee hindernissen neem. Daardoor wordt het alleen maar leuker.
Ook met het lopen gaat het nog steeds vooruit. Het duurvermogen kan nog wel wat verbeteren, maar ik heb weer veel lol in het trainen. Of het nou intervallen zijn of lekker crossen over de lochemse berg.
Kortom, het gaat goed met me.

En dan zaterdag de Kustmarathon van Zeeland.

Een prachtige uitdaging waar ik weer veel bekenden ga ontmoeten. Uit Borculo zal ook Tom er zijn. Voor hem is dit de eerste keer dat hij deze marathon gaat lopen, maar hij is fit heeft een goede voorbereiding achter de rug dus dat gaat helemaal goed komen.
Hieronder de routekaart.


Mariska gaat trouwens zondag in Brussel haar Belgische titel op de marathon verdedigen. Ook zij heeft een heel goede voorbereiding gekend en ze gaat ervoor. Ik ga dat zondag volgen.

Ik ga de laatste voorbereidingen voor dit weekend treffen. Spullen bij elkaar zoeken nog een lichte training en dan vertrek ik vrijdagmiddag.

Ik houd jullie op de hoogte.

Wouter

Monnikentocht

Onderweg heb ik regelmatig gedacht, uitlopen, naar huis en snel vergeten.
Wat een ellende is lopen in grote hitte.

Het is al weer een week geleden dat ik de Monnikentocht heb gelopen. De 50 km versie van Ter Apel naar het pittoreske vestingstadje Bourtange.

Zaterdag 3 september, een prachtige dag. Eigenlijk veel te warm om 50 km te lopen. Ik heb er een heel dubbel gevoel aan overgehouden. Ik heb het erg zwaar gehad, maar ik heb wel genoten van het landschap en eenmaal over de finish was het leed ook weer gauw vergeten. De dagen erna heb ik er weinig last van gehad.

Trainingen gaan steeds beter en ik krijg langzaam weer het gevoel terug dat ik weer alles aan kan.

Wouter