Oudejaarscross 2008 in Vorden

Vandaag een prachtige cross gelopen in het bosgebied bij Vorden.
Samen met loopmaatje Paul zijn we naar Vorden getogen.
Mooi dichtbij, en een prachtig parcours dat voor 95% onverhard is. Na de start was het wat smalletjes maar al spoedig kon ik mijn eigen race lopen. Fantastisch door het bos, over de smalle slingerpaadjes, over kleine heuveltjes en ook over de fietspaden. Het was heerlijk licht vries weer, mooi zonnetje erbij. Perfect om te lopen. Uiteindelijk een mooie vlakke race gelpen van 3 maal 22 minuten op de 5 km. dus met een eindtijd van 1 uur 6 minuten. Gezien mijn huidige trainignsniveau was ik daar zeer tevreden mee.


Finish in 1 uur 6 minuten.


Wouter

Trainingen

De laatste weken waren erg druk.
Ik heb me na de laatste marathon meer gericht op het survivallen, omdat het op 4 januari moet gebeuren. Dan start ik in de survivalrun van Beltrum om de halve run te lopen.Hopelijk gaat het me iets beter af dan vorig jaar, toen kwam ik helemaal gesloopt uit de wedstrijd. Het was ontzettend zwaar.
Dit jaar zal het parcours niet anders zijn, ik hoop alleen dat ik wat beter voorbereid ben. We zullen het over anderhalve week zien.

Naast het survivallen ook nog wel gelopen. Ik heb een aantal interval trainingen afgewerkt en een aantal kortere duurloopjes. Morgen is er een mooie boscross in Vorden waar ik aan de 15 km mee ga doen.
Daar heb ik wel zin in het is prachtig loop weer en het parcours is geheel onverhard.

Zondag met de jongens als training het jeugdsurvival parcours lopen. Dit is ook altijd een leuke training.

Wouter

OTT gelopen

Vandaag was het dan de dag van de OTT.
Om half negen heeft Mian me bij de Voshaar afgezet.
Negen uur werden we met een geblindeerde bus weg gebracht naar het punt vanwaar we weer terug gingen lopen. De sfeer was zeer goed.
Op een kruising van zandwegen mochten we uit de bus.
Het weer was ideaal. niet te koud. Droog, zonnig en weinig wind.
Later bleek dat we in het buurserzand waren. Na een warming-up vertrokken we in 3 groepen. De eerste groep de snelle groep, de derde groep de langzamere lopers en de rest zat er tussen in.
Elke groep had twee voorlopers die de route kenden. We liepen het eerste uur door het Buurserzand een natuurgebied in de buurt van Haaksbergen. Prachtige bossen, heidevelden en vennen. Een prachtige route naar de eerste verversingspost.

Na de uitstekende verzorging met krentebollen, koek, koffie, thee en mandarijnen ging het weer verder door bossen, weilanden, over of door sloten heen, onder draad door, over maisland, door nat veengebied.
Wandelaars bleven verbaasd staan kijken als het groepje lopers dat langs de beek kwam aangelopen opeens bij de vistrap het water in stapte en door het koude dijdiepe water naar de overkant liep.

Na ruim een uur kwamen we weer bij een verzorgingspost.

We maakten ons op voor de laatste etappe. De route was volledig onverhard. de verharding waar we op liepen was die van wegen die we over moesten steken.

In de laatste etappe zat nog meer water. Verschillende beken moesten over gestoken worden en een deel van het parcours liep zelfs door een ondiepe modderige beek.
Verder ging het door bossen, springend over takken en stammen, slingerend tussen de bomen door, over doornstruiken en weer over het prikkeldraad een bevroren maisland op.
Steeds maar verder, door een stroom met heupdiep water, weer de oever op klauteren en weer verder. Al maar verder. Het tempo lag voor mij op een goed niveau het was behoorlijk werken maar ik kon het goed volgen.

In een volgend weiland wachtte een verrassing.
Een opkikkertje in de vorm van een glaasje Jägermeister. na een proost en een teug gin het verder . En weer moesten we het water door en het was nog niet de laatste. lopend langs een beek moetsen we verschillende keren door een duiker onder de weg door en een keer zelfs via een stuw de beek uit klimmen.

Nu naderde het eind van de tocht. spoedig kregen we de Vaohaar weer in het zicht en was het eind punt bereikt. Moe maar voldaan. We zijn ongeveer 4 uur onderweg geweest waarvan we meer dan 3 uur hebben gelopen.

De douche was heerlijk warm.
Het stamppotbuffet liet zich uitstekend smaken.
En in de bar bij het open haardvuur werd je heerlijk rozig.

Een zeer geslaagde dag.
Helaas heb ik nog geen foto's, maar als ik er wat krijg dan zal ik ze op de blog zetten.

Volgende uitdaging zal de survival run van Beltrum zijn op 4 januari.

Wouter

OTT

Morgen ga ik weer de jaarlijkse OTT lopen met de survivalaars van de Voshaar.
OTT staat voor Ontberingen Trainings Tocht. Het is een hardloop gebeurtenis waarbij de deelnemers in een geblindeerde bus naar een plek ergens in het veld gebracht worden. In 3 groepen lopen we dan terug naar Het trainingscentrum de Voshaar.
Niet over de weg maar door de velden en de bossen, over weilanden door vennen en moerassen, over akkers en door beken.
Vorig jaar hebben we zo ruim 31/2 uur gelopen en met de 2 pauzes bij de verversings posten mee zijn we meer dan 4 uur onderweg geweest. Loodzwaar want van de 30 - 35 km waren er zo'n 2 verhard.
Aangekomen bij de Voshaar zwemmen we daat het meertje over om vervolgens heerlijk onder de douche te gaan en te genieten van een heerlijk stamppot buffet.
Morgen zal ik laten weten hoe het was.
Ik heb er zin in!

Wouter

Survival

Na een drukke week met veel werk en avondverplichtingen heb ik vandaag de hele dag meegeholpen met het opbouwen van de hindernissen voor de survival run van Beltrum op 4 januari.
Vanmorgen om half 8 op de ligfiets gestapt en de 7 km naar Beltrum gefietst. Heerlijk weer met lichte vorst.
De heledag zijn we met ploegen van 4 -5 man in de weer geweest met Balken touwen en netten. Er komt geen spijker aan te pas. Prachtig werk en heerlijk in de natuur en het land werken.
Aan het eind van de dag nog geholpen bij een hele grote hindernis. Een pyramide vorm van zo'n 10 meter hoog midden in een riviertje. Straks met netten en touwen bereikbaar vanaf de oever.

Het was al donker toen we de boel hadden opgeruimd. Daarna direct door naar het zwembad waar Bram een waterpolo wedstrijd moest spelen.
Het ging heel goed en ze hebben met 9-5 gewonnen. Klasse!

Wouter

Laatste maand van het jaar

Ja, de laatste maand van het jaar is weer aangebroken. Een dynamische tijd.
We hebben afgelopen weekend net het sinterklaas feest achter de rug. Het is voor de kinderen elk jaar weer een groot feest. We houden de kado's meestal aan de bescheiden kant, want ze hebben al zoveel.
Het gaat overigens goed met het gezinnetje, maar mijn vader is twee weken terug in het ziekenhuis terecht gekomen. Dit betekende extra druk te en een aangepast programma. Gelukkig gaat het nu weer beter met hem en waarschijnlijk mag hij dinsdag weer naar huis.

Ik heb de afgelopen weken het accent wat meer verlegd naar de survival training. Ik ga 4 januari weer de halve survivalrun van beltrum doen (deze link geeft een indruk survivalbeltrum.ideemedia.nl). Het wordt weer een mooie maar zware strijd.

Met het lopen heeft het na de marathon op een wat lager pitje gestaan. Ik heb vandaag weer een 15 km wedstrijd gelopen. De montferland run in 's Heerenbergh.
Op dit heuvelachtige parcours van deze prachtige run had ik het vooral de eerste 5 km moeilijk. Het voelde als de laatste 5 km van de marathon. Ik heb zelfs even gedacht te stoppen.
Maar na 6 km kwam de afdaling van Peeske bulte en toen begon de motor te draaien. Ik heb de rest van de wedstrijd lekker uitgelopen. De tijd van 1 uur 8 minuten is gezien de fase na de marathon alleszins redelijk.

Ik heb nog wel de nodige loopjes op het programma staan, waarover ik dan wel weer zal berichten

Wouter