Voorlopen survival run Beltrum 2014

De voorbereiding is geweest met nog een week te gaan heb ik vandaag met nog een groot aantal survivalaars de run in Beltrum voorgelopen.

De voorbereiding is niet optimaal geweest.
Doordat ik voor mijn werk veel weg was, is het trainen er grotendeels bij in geschoten. Het wordt meer dan andere jaren een uitdaging om Beltrum tot een goed einde te brengen.

Het is de 25e editie van de run in Beltrum. Het parcours is iets aangepast en ook iets langer dan voorgaande jaren.
We moeten over veel maisland en andere zware ondergronden en regelmatig het water door. Gelukkig ging het me vandaag wel goed af, dit geeft vertrouwen voor de run van volgende week.
Afgelopen weken is er druk gebouwd aan de meer dan 60 hindernissen waaruit het parcours bestaat. Ik heb ook geholpen, mooi werk, altijd erg gezellig en lekker bezig zijn in de buitenlucht.

Volgende week een verslagje van de run.

Wouter

7 heuvelen loop

Het is alweer ruim een maand geleden dat ik de 7 heuvelenloop heb gelopen.
Een van de weinige wedstrijden dit najaar, doordat ik het erg druk heb gehad en weinig getraind.

Ik loop de wedstrijd op gevoel en de kilometers vliegen voorbij. De hellingen gaan lekker, het afdalen in de laatste kilometers gaat niet voluit vanwege een onwillig linker bovenbeen. Maar de tijd van 1:01 ben ik derhalve meer dan tevreden.

Komende maand is gericht op de survival: de runs in Dinxperlo en Beltrum

mvg

Wouter

De tijd vliegt als de duivel

Het is al weer meer dan een maand  na de laatste blog zie ik.
In deze tijd heb ik niet stil gezeten.
Na de marathon heb ik wel even bij moeten komen. 20 oktober  zou ik de survivalrun lopen in Neede, maar ik ben erg verkouden en het is verstandiger om niet te lopen. Desondanks ben ik de week erna, de herfstvakantie, snotterig en verkouden geweest.

Aan het eind van de vakantie ben ik er wel overheen, zodat ik die zondag de Devil's Trail kon lopen in het rijk van Nijmegen.

Deze trail wordt voor het eerst georganiseerd. officieel is de duivelse afstand 36,66 kilometer, maar in praktijk blijkt deze ergens tussen de 38 en 40 km te liggen.
In de route zijn de St. Jansberg, Duivelsberg en Mookerheide opgenomen. Een tocht dus door een afwisselend landschap met een rijke varieteit aan natuur, bos, heuvels en heide.

Ik vertrek die morgen in de stromende regen naar Berg en Dal. Aangekomen bij de startlocatie regent het nog steeds. De mensen schuilen in de diverse tenten en de sfeer is uitstekend.Om 12 uur bij de start is het inmiddels droog geworden en de rest van de middag is het uitstekend loopweer.

Het parcours is prachtig en pittig. Een aantal malen lopen we verkeerd omdat we een pijl missen. Op een aantal plaatsen blijken grappenmakers de pijlen weggehaald te hebben.
Ik loop samen met Taco. Hij blijkt in de organisatie van de survivalrun van Vollenhove te zitten en hij heeft net een pittige marathon voorbereiding achter de rug. Genoeg gespreksstof dus.
Hij verteld dat hij half november een marathon gaat lopen rond een vulkaan in noord Chili. In San Pedro de Atacama op een hoogte van 4000 m. Geweldig.

Ik merk dat de verkoudheid zijn sporen heeft nagelaten en ook mijn linkerbovenbeen is wat stijf.
We besluiten om de trail samen rustig uit te lopen.
Het is een prachtig parcours vrijwel geheel onverhard met grotendeels vrij goede bospaden maar ook de nodige modderstukken en ze hebben volgens mij alle klimmetjes die ze konden vinden er in op genomen. Het aantal hoogte meters schijnt tussen de 700 en 800 te liggen.

Er staan onderweg nergens afstanden aangegeven en door het verkeerd lopen heeft iedere loper op zijn horloge een andere afstand van reeds gelopen km.
Dit resulteert erin dat je naar het eind toe niet weet of je nog 3, 5 of 6  km moet ploeteren, maar dat is weer een goede mentale training. In deze laatste kilometers zit de Kuitenbijter de Duivels berg met het hoogste punt van deze Trail.  Uiteindelijk heb ik ruim 38 km op de teller staan en dat vind ik ook meer dan genoeg.Het is een prachtige loop maar volgendjaar hoop ik toch iets fitter te zijn.

Inmiddels is die loop al weer ruim 2 weken achter de rug en ik ben weer hersteld. Het drukke dagelijkse leven gaat door en de tijd vliegt. de hardloop trainingen gaan goed en als ik tijd heg ga ik ook naar de survival trainingen. Half december staat Dinxperlo weer op het programma en begin Januari Beltrum.
Voor Beltrum begint eind november het parcours bouwen weer. Al met al hoef ik me niet te vervelen en ik voel me er goed bij.

Wouter

Kustmarathon Zeeland 2013

Zaterdag 5 oktober is het zover. De dag van de 11e Kustmarathon.
Ik had me in januari al ingeschreven en ik heb er zin in. 

We zijn met het gezin neergestreken in Scharendijke, niet ver van de startplaats Burgh-Haamstede. We hebben er een jaarlijks familie-uitje van gemaakt. Ik wordt afgezet bij de sporthal en ga me voorbereiden. Dit bestaat vnl. uit het begroeten van een hele serie bekenden die ik al korte of langere tijd niet heb gezien. Tom is ook uit Borculo naar Zeeland gekomen, ook hij doet dit al een aantal jaren. Dan is er Betty, waarmee ik de marathon van Beneden-Leeuwen heb gelopen en natuurlijk diverse lopers van AV Delta. Bram, John, Leoni en Johnny. Johnny gaat Leoni hazen naar een tijd onder de 3:30. Gezien het parcours een uitdaging. Ik heb mezelf rond de 3:40 ingeschat, sneller zal het niet gaan, gebaseerd op de trail van Renesse 2 weken geleden.

Het weer is goed. Het is droog, half bewolkt, maar wel benauwd en eigenlijk iets te warm. Daarnaast is het hoogwater, dus het wordt ploegen op het strand. Bij de start wordt er om 12:00 uur afgeteld met de kerkklok en met de twaalfde slag gaan we los. Mian en de kinderen moedigen me aan. Het parcours is hetzelfde als andere jaren, maar het blijft mooi en uidagend. Na 4 km duinen komt het eerste stukje strand en dan komen we op de Oosterscheldekering.

Mijn supporters team is daar ook al. Mian heeft de logistieke organisatie goed op orde. Lopen over de kering vind ik toch elke keer weer bijzonder. Het is toch een symbool voor de strijd tegen het water.
Het is erg benauwd, weinig wind waardoor het zweet in mijn ogen prikt. Aan het einde van de kering krijg ik weer een oppepper van mijn kanjers. Inmiddels zit ik lekker in mijn ritme. Na de kering en de Veerse dam draaien we bij Vrouwenpolder het strand op. Overal langs de route staan veel mensen, maar hier loop je van boven op het duin tot ver op het strand door een haag van enthousiaste mensen.

Op het strand is het steeds je weg zoeken. Zoeken naar die stukken waar het strand redelijk hard is. Sommige stukken loop ik door de branding, maar ook daar kom je in zachte stukken terecht. Het is zwaar, en het tempo zakt natuurlijk vanzelf in. Maar als je maar blijft lopen komt er van zelf een einde aan en bij Oostkapelle mogen we het duin weer beklimmen en laat ik het strand achter me. Nu komen nog ruim 15 km duinen, dijk en een stuk strand. Dit is een mooi gedeelte van de marathon maar er is geen vlak stukje. Bij Domburg is het traplopen. De meesten wandelen, maar dat vind ik nou leuk en met twee treden tegelijk ren ik naar boven, zo mijn ritme vasthoudend. Langs het hele parcours staan mensen die iedere loper enthousiast aanmoedigen, dat is geweldig Toch krijg ik het langzaamaan moeilijker, het kost steeds meer moeite om het tempo vast te houden. Het beste is er wel af.

Bij km 40 gaan we het strand van Zoutelande op. Ik zit er helemaal doorheen en loop gewoon op de automatische piloot. Opeens hoor ik mijn naam en ik zie de kinderen die me nog even een laatste boost komen geven. Zo loop ik het laatste stuk naar de finish. Blij dat ik er ben en ondanks het afzien heb ik er weer van genoten. Met de 3:45 ben ik tevreden. In de finishtent wordt ik opgevangen door mijn fantastische gezin. Daar kom ik ook Jozias en Kees nog tegen. Beiden ook zeer tevreden over hun prestatie. Leonie heb ik niet meer gezien maar zij blijkt 3:18 te hebben gelopen, 3e Vrouw-35. Een superprestatie.

De goede afloop vieren we in het pannenkoekenrestaurant met een grote pannenkoek en ijs. Zondag gaan we lekker uitwaaien op het strand. het is vrijwel windstil en prachtig weer. Dit stelt Morris voor een behoorlijke uitdaging, want hij had aangekondigd dat hij in Zeeland op het strand gaat vliegeren. Dat betekent dat ook hij bijna naar Zoutelande loopt om de vlieger in de lucht te houden. Gelukkig steekt er later een briesje op waarmee het uitstekend vliegeren is.

Een mooie afsluiting van een prachtig weekend.  
Wouter

Trail by the sea Renesse

Westenschouwen, gelegen bij de Oosterschelde-kering en tevens de naam van het natuurgebied dat hier in de duinen ligt was vorige week het terrein waar de trail by the Sea werd georganiseerd.

Een prachtige 20 km lange route uitgezet in het gebied voert over de prachtige duinpaden, steile klimmetjes,  strand en de prachtige Zeepe-duinen halverwege.

Ik train tegenwoordig wekelijks bij Delta in Zierikzee. Er zijn dus een groot aantal clubgenoten die me hartelijk begroeten bij de start op de rotonde in Westenschouwen.













Ik weet niet zo goed wat ik momenteel aankan, dus ik ga op gevoel. Na een paar km over een betonpad komen we op het strand.

Geconcentreerd loop ik door het losse zand, tegen de tijd dat we het strand verlaten voel ik me uitstekend en trek lekker door, ondertussen genietend van de prachtige omgeving en het mooie weer. Ik passeer een mooi vennetje, dat ik ken van de trail in februari, hier komt de route op de terug weg ook weer langs. Het gaat heuvelop en dan weer steil naar beneden. Ook het grote bunkercomplex herken ik van de lange trail.

Ik kan het tempo goed vast houden, al is het toetje zwaar met nog een flink aantal hellingen. Na de finish voel ik me heel tevreden.


's Avonds gaan we met een grote groep lekker uit eten, om deze mooie dag af te sluiten.

Dit proeft naar meer. Ik ben intussen al verlekkerd aan het kijken naar de vele prachtige trails en ultra's.
Of te wel het gaat goed met me, en dat g ik zo houden.

mvg

Wouter

Survivalrun, trail en marathon

Afgelopen weekend met zoon Bram de survivalrun van Udenhout gelopen. Het is gaaf om samen te sporten en hij deed het goed.
Omdat we samen wilden lopen was Bram bij mij ingedeeld en hij heeft het hele volwassenen parcours van 7 km volbracht. Helaas geen foto's van ons dus maar een paar sfeer plaatjes.

Komend weekend staat een trail aan de kust op het programma. Lekker 20 km door de duinen en en over het strand rennen. De weersverwachting is prima dus dat wordt genieten.

Weer 2 weken later staat de kustmarathon alweer op het programma.
Afgelopen weken gaat het steeds beter met de trainingen. Was het een aantal maanden geleden nog een gevecht om de trainingen te volbrengen, momenteel gaat het lopen lekker. De snelheid en het duurvermogen komt langzaam aan weer terug.
Ik kijk weer volop naar de verschillende loopagenda's en er zijn zoveel leuke en uitdagende evenementen; ik wacht tegenwoordig wel wat langer met inschrijven om rust en sport in evenwicht te houden.

Een mooie uitdaging.

 Wouter

Dijkenmarathon Beneden-Leeuwen 2013

De eerste helft van dit jaar stond in het teken van herstellen van de blessure. Nu is het trainen voor de kustmarathon Zeeland begin oktober. Dat betekent momenteel zorgen dat ik genoeg kilometers maak. Snelheid is op dit moment voor mij minder belangrijk. De lange duurlopen gingen de afgelopen weken steeds beter. Kon ik eerst 2 uur niet volhouden, vorige week ging de 30 km prima. Dus heb ik me voor dit weekend ingeschreven voor de Dijkenmarathon, als lange duurlooptraining. Dus vanmorgen naar het land van Maas en Waal, naar Beneden-Leeuwen, getogen. Vandaar worden we eerst met de bus worden we naar de start in Altforst gebracht, vanwaar we langs de Maas lopen en dan noordwaarts richting de wal lopen en dan langs de Waal teruglopen naar Beneden-Leeuwen. Ik sluit me in het begin aan bij een groepje dat lekker rustig loopt, richttijd 3:55. In dit groepje lopen ook een aantal vrouwen. Op een gegeven moment loop ik met een van hen voorop in het groepje en langzaamaan lopen we weg van het groepje. Ze heet Betty en samen lopen we tot aan de finish. Het is voor mij lekker lopen, we lopen in het zelfde ritme en het voorkomt dat ik te hard ga. Ik loop daardoor heel relaxed. Rond km 40 slaat ze de waterpost over, omdat er voor haar een PR in zit. Eeen extra stimulans om nog even stevig door te lopen. We finishen met de tijd van 3:45, waarmee ze een minuut van haar PR afhaalt. Gefeliciteerd Betty. Ik heb geen enkele last van mijn blessure en ik heb heerlijk gelopen. Vol vertrouwen kijk ik vooruit naar de Kustmarathon. Wouter

De weg omhoog

Nou het is weer een hele tijd geleden dat laatste bericht op mijn blog verscheen. Ik heb dit jaar erg veel last gehad van de lange winter. Een onwillige hak in combinatie met werk en privé had ik begin dit jaar maar weinig energie om te lopen en om te bloggen. Sinds het weer beter is gaat het met mij ook een stuk beter. Ik heb weer wat wedstrijdjes gelopen en de frequentie van de trainingen is nu op 4 - 5 keer in de week. Langzaamaan komt het oude gevoel weer terug. Na de beurse hak vorig jaar mei heeft hert 9 maanden geduurd voor ik weer helemaal relaxed kon lopen en fatsoenlijk trainen. Begin juni was de 100 km van de hardloop4daagse in Apeldoorn eigenlijk 10 km te lang. dit leverde me een overbelast linkerbovenbeen op, maar al met al gaat het steeds beter. In oktober ga ik in ieder geval weer de Zeeuwse Kustmarathon lopen. Intussen zoveel mogelijk genieten van korte en lange duurlopen. Ook wil ik weer vaker berichten plaatsen. Blijf lopen. Wouter

Trail by the sea 2013

Na een oorverdovende stilte weer eens een blogbericht. Afgelopen zondag de schitterende trail in westenschouwen gelopen. Trail by the sea, in het prachtige duingebied tussen Renesse en Burgh Haamstede, staat garant voor een prachtige uitdagende en zeer afwisselende loop. Strand, duinen, bossen, zelfs door bunker complexen, veel hoogteverschillen, trappen, water, wind en sneeuw maken het parcours zwaar maar adembenemend mooi. Het parcours van 38 km was vrijwel helemaal onverhard met veel strand en duinwegen en in de bosrijke duinen bij Burgh Haamstede een aaneenschakeling van klimmen. Helling op, helling af. De weervoorspellers hadden het dit jaar bij het rechte eind. Het was bewolkt, een straffe noordwesten wind, en sneeuwbuien.Het hele landschap toegedekt met een deken van sneeuw, wat de omgeving een speciale uitstraling geeft. Dit weer geeft de trail voor mij een extra dimensie. Goed aangekleed is het uit de wind zelfs warm, maar op de open stukken in de duinen en op het strand ben ik blij met mijn muts en handschoenen. Vooral de laatst 12 km teruglopend naar Renesse gaat het tegen de wind in. Na de finish is het echt genieten van het uitstekende stamppot buffet. Ik kom een heleboel bekenden tegen. zo loop ik bij de inschrijving Rene tegen het lijf die met Edwin naar Renesse is gekomen. Verder zijn Mark, Ronnie en janna weer van de partij. Het leuke is dat ik een heleboel mensen uit de regio ken en zelfs een aantal vrijwilligers. Dit is te danken aan het feit dat ik lid ben geworden van de organiserende atletiek vereniging Delta uit Zierikzee. Dit omdat ik tegenwoordig 3 dagen per week voor mijn werk in zierikzee vertoef. Hierdoor was het lopen van deze trail nog leuker. Ik heb ontzettend genoten van de de hele ambiance en de organisatie en de vrijwilligers verdienen een pluim voor de uitstekende verzorging en enthousiasme ondanks de kou die ze moetsen traotseren. Geweldig. Hieronder een selectie foto's die er gemaakt zijn van het evenement en onder aan nog een paar links met interessante verslagen, filmpjes en foto's. website trail omroep Zeeland