Bewijsstuk

Als bewijs dat die prachtige zwarte beer vlak achter onze tent liep in Yosemite National Park. Hier een foto met "onze" tent op de voorgrond en de beer die al weer wegloopt.

Voor de rest van het reisverslag: even naar beneden scrollen.

Monnikentocht

De beloofde buien bleven uit. Sterker nog, het grootste deel van de dag was zonnig en warm. Af en toe dreigde het behoorlijk, maar het bleef droog.
Daardoor was de prachtige route door het Groningse landschap meer dan geslaagd.
Ik heb er echt van genoten, onderweg zelfs foto's gemaakt.


Er zijn zo'n 30 lopers voor de 50 km.
Het is een gevarieerde groep met voor mij een aantal bekenden zoals Edwin, die het rustig aan wilde doen. De eerste 5 km met elkaar gelopen, waarna Edwin zich wat laat afzakken, om in de laatste 5 km me fris voorbij te razen.
We lopen veelal over fietspaden en onverharde paden, langs kanalen en hele stukken door prachtig bos.


Enkele stukken gaan langs verharde wegen.

Bij km 20 wordt de 50 en de 33km gesplitst.

Dreigende lucht

Ik loop een stuk mee met Hermina, uit Friesland. Zij is in 2008 begonnen met haar eerste marathon en dit is haar eerste ultra. Ze loopt goed. Rustig en mooi vlak en na de finish is ze nog heel erg fit. Knappe prestatie.

Het parcours is aangegeven met kleine bordjes en stukjes rood/wit lint. Af en toe zijn deze een beetje verscholen en wordt er een afslag gemist met als gevolg dat een hele groep als een kudde de verkeerde kant op loopt. Aangezien het geen wedstrijd is, maakt het de lopers niet veel uit.

Een van de weinige toeschouwers.

Tussen 25 en 35 km krijg ik het zwaar. Door de vele stops die ik heb gemaakt, een aantal keren om te plassen, bij de verversingsposten om de 5 km en verder om foto's te maken, heb ik erg onregelmatig gelopen. Ik kom niet lekker in mijn ritme.
In deze fase van de race loop ik een eind met Rene mee. Hij heeft last van zijn lies en loopt rustig en zo ontstpannen mogelijk naar de finish in Bourtange. Rond de 45 km ga ik alleen verder om even later ingehaald te worden door een fris ogende Erik
Ik finish in 4 uur 37 enkele minuten achter Erik. Rene komt iets later binnen, gevolgd door Hermina.

Finish in Bourtange-vesting.

Erik en Rene bij de finish

Het is een mooie tocht en een goede training en ik ben ook erg tevreden.
In Bourtange is het niet zo druk, vanwege het voorspelde slechte weer.
Na een lekkere warme douche staat de bus klaar voor de terugrit naar Ter Apel.

Het was een prachtige loop met een goede organisatie.

Monnikentocht

De monnikentocht is een loop van Terapel naar Bourtange via Vlagtwedde. Een route van 50 km.
Morgen om half tien starten, dus rond 114.00 uur weet ik hoe het is gegaan.

Wouter

Foto hoog water

Onze straat, het water was al aan het zakken.

Hoog water

Toen ik vanavond van mijn werk thuis kwam stond het water tot over het trottoir onder water.
De auto ging tot zijn assen door het water.

Vanavond een korte duurloop gedaan en onderweg door een bui aangevallen, tot dat ik totaal doorweekt was.

Wouter

De Jetlag voorbij

Je hebt het niet zo in de gaten maar zo na de vlucht uit Amerika ben je toch best moe en kun je toch niet zo goed slapen.
Ik had dus een Jetlag. Ik heb wel gelopen in de afgelopen week, maar vooral de eerste week nogal last van eenpijnlijke rug. Vakantie is geweldig en kamperen ook maar de bedden en de slaapmatjes waren niet altijd even goed.
Zondag tijdens de duurloop met Mariska heb ik het eruit gelopen en maandag een leuke tempoloop van 2 maal 7 km gemaakt van het bezoek aan mijn ouders.

Gisteren een serieus pittige interval afgewerkt met Bert. 10 maal 300 en 5 maal 400 in resp 59 en 82 seconden.
Hoewel het zwaar was ging het wel weer lekker.
Anders dan de afgelopen tijd, wanneer het nogal eens zwaar aanvoelde en moeite kostte om de intervallen op voldoende tempo te lopen.

Ik ben dus weer klaar voor de volgende uitdaging: de monnikkentocht in Groningen van Ter Apel naar Boertange over 50 km.

De 60 van Texel staat op losse schroeven omdat Mian dat weekend moet werken.
Eens zien of er een alternatief is.

Wouter

Trekken door Californie

Na de marathon hebben we nog heerlijk genoten van een mooie reis door een deel van Californie. Gelukkig verliep dit allemaal een stuk soepeler dan de heenreis, waar de ellende achteraf thuis al begon.

Het inchecken van de vliegtuigstoelen ging pas na 3 maal bellen met de helpdesk. Op Schiphol werkte het vervolgens nog niet en was mijn reservering niet bekend. We waren gelukkig vroeg (10 uur), toen dat was geregeld had het vliegtuig vertraging van 5 uur en later wordt de vlucht gecanceled. We gaan met z'n allen in een hotel om de volgende dag om 10 uur alsnog te vertrekken. De vlucht verloopt vlekkeloos maar in Minneapolis hebben we geen aansluiting. we staan in geboekt voor de volgende dag! Uiteindelijk kunnen we een vlucht later alsnog mee. Als we aankomen is natuurlijk onze bagage er deels niet. Eenmaal bij de familie thuis is het voor ons dinsdagmiddag, meer dan 48 uur na vertrek van huis.

Het onthaal bij de familie is warm en we kunnen heerlijk bijpraten.
De kinderen spelen heerlijk met de neefjes en nichtjes.
Op de reis door californie komen we een verscheidenheid aan landschappen en kampeerplekken tegen. Er zijn ontzettend veel beschermde gebieden en landschappen in Californie met elk hun eigen status.

In het kustpark van Point Reyes wordt uitleg gegeven over het ontstaan en de gevolgen van de andreas breuk waar San Francisco boven op ligt.
Een hek dat 10 meter verschoven verder loopt spreekt dan tot de verbeelding.
Naar het oosten rijdt je de Valley in, de groentetuin van California. (Sinaas)appelplantages, vele soorten groenten, meloenen, pompoenen, tomaten. Overal langs de weg stalletjes waar het verkocht wordt, maar ook vrachtwagens met aanhanger volgeladen op weg naar de fabriek.
In de Sierra Nevada bezoeken we natuurlijk Yosemite National Park. Hier zijn we in Bear Country. Alles met een geurtje, naast voedsel dus ook tandpasta, anti- muggenspul en afval hiervan moet in een beerbestendige kast worden opgeborgen. Nee, een auto is niet beer bestendig!
Deze kasten zijn dus op elke kampeerplek maar ook op elke parkeerplaats te vinden.

Al de eerste morgen net na het ontbijt zien we onze eerste beer vlak langs onze tent over de camping struinen.


Een prachtig gezicht zolang hij netjes en ongstoord verder loopt.
Yosemite is beroemd vanwege de prachtige rotsformaties en uitgestrekte bossen. De bergen bereiken hier een hoogte van bijna 5000 meter.
Prachtig gebied. De campings hebben maar beperkte voorzieningen vaak is er wel leidingwater, soms niet, maar dan is er wel een bergsroompje langs de rivier waar je het natuurlijk gekoelde drinkwater uit haalt. Aangezien er geen douches zijn is het heerlijk om je in dit ijskoude water op te frissen. Pas de allerlaatste nacht na 2,5 weken, hebben we een douche op de camping.

Een bezoek aan een mijnstadje uit het eind van de 19e eeuw mag niet ontbreken. Bodie was ooit een bedrijvig centrum van houthandel en mijnbouw. Vele gelukzoekers hebben hier een hard leven gehad op zoek naar goud. Zomers is het warm terwijl het in de nacht kan vriezen en in de winter daalt de temperatuur tot -20 oC met tot 6 m sneeuwval en windsnelheden die kunnen oplopen tot 160 km/uur. De stad zelf was een nest met vele kroegen, hoerententen, gokhallen, opiumwinkels, waar de straten niet veilig waren.
Er is niet heel veel goud gevonden en degenen die het vonden zijn er, een enkeling uitgezonderd niet rijk van geworden. De mensen die er rijk zijn geworden zijn de hadelaren in gereedschappen en benodigde materialen, de tranporteurs, de bankiers, oftewel iedereen die niet naar goud zocht, maar in de handel of dienstverlening zat.

Een ander fenomeen in California zijn de Sequoia's. De reusachtige bomen met hoogtes tot 100 meter en stam omtrekken van 50 meter en meer. geweldige bomen die tot 3000 jaar oud kunnen worden. Ze groeien als mensen eerst in de hoogte en dan in de breedte, alleen doen ze er 500 jaar over om hun maximale hoogte te bereiken. Daarna worden ze alleen maar dikker. Het is geweldig om tussen die reuzen te wandelen.

Ook de kust is geweldig met kliffen, stranden, prachtige kreken zeehonden en -leeuwen, Pelikanen, een waterval als een douche op het strand.

We hebben overigens gezellig met z'n zessen in een tent gekampeerd.
Dat ging uitstekend en maakte het opzetten en opbreken erg gemakkelijk.Transport ging met een 7 zits huurauto met voldoende bagageruimte. Een formaat auto dat overigens voor de VS vrij normaal is.

De kinderen hebben genoten van de natuur, de herten en de beren, verder waren vooral de eekhoorns in alle soorten en maten en de vogels een dankbaar onderwerp waarmee je een 2 Gig kaartje binnen de kortste keren volschiet.

Hardlopen doe ik deze eerste week niet. Ik voel er niet veel voor om een beer midden in het bos te verrassen. Daarnaast zijn er nog de bergleeuwen die weliswaar schuw zijn, maar wel achter een rennende prooi aangaan.
In de tweede week loop ik een keer een prachtige route rond een stuwmeer en later in de weeek een route bergop naar een waterval. Deze laatste heb ik 2 keer 2 maal gerend en 1 maal gewandeld en alle 3 keren heb ik een beer gezien. Dat houdt het hardlopen wel spannend.

Al met al een geweldige belevenis met voor elk wat wils.
Een heerlijke tijd samen als gezin.

Marathon van San Francisco

25 juli heb ik de marathon van San Francisco gelopen.
Daarna zijn we nog lekker rondgereisd door Californie. Nu we weer beschikking hebben over internet een kort verslag en wat foto's.

Het is nog donker als om half vier de wekker gaat. Mian, Bram, Hugo en Dan gaan mee als supporter.

Om half 6 valt het startschot. Het begint dan langzaam lichter te worden.
Na 4 mijl begint de stevige klim naar de Golden Gate Bridge waar we een mijl later opdraaien. Op de Golden Gate Bridge

Het is een prachtig gezicht al die lopers in de ochtendschemer en de torens van de brug nog half in de mist. Aan het eind van de brug een keerpunt en dan nogmaals de brug over. Langs Baker Beach, door een woonwijk alvorens we het Golden Gate Park in lopen. Het heuvelt behoorlijk in dit gedeelte van San Francisco. Mian en de kinderen en Dan zijn daar om me aan te moedigen. Het blijkt achteraf dat de bustrip naar het park en terug een avontuur op zich is geweest.
Na 20 mijl gaat het voornamelijk naar beneden en na 3 uur 17 minuten en 41 seconden kom ik na een mooie vlakke race door de finish, waar mijn geweldige supporters mij verwelkomen.

Ik ben uiteindelijk nummer 238 van de 5989 finishers.

De oudste deelnemer is 82 en deze man is met zijn 6 uur 47 minuten niet eens op de laatste plaats geeindigd.

Ik ben erg tevreden, het is vanwege de Golden Gate Bridge en de vroege start een bijzondere marathon.


Wouter Rouwhorst