Marathon Berlijn

Vandaag zat een wereldrecord er niet in. Met 2:04:37 loopt Mutai loopt wel de snelste tijd van dit jaar. De Kenianen zijn met de eerste 9 plaatsen heer en meester. Allen binnen de 2 uur 11 minuten. Mijn loopmaten Edwin, Daniel en Mariska konden deze heren niet helemaal bijhouden, maar Edwin verbetert wel zijn persoonlijk record met 2 minuten naar 3:17, gehaasd door Mariska, die ook een mooie 3:17 loopt. Een prachtige tijd Edwin, petje af. Voor Mariska was het een rustige marathon, de laatste lange duurloop voor het NK in Eindhoven over 2 weken. Daar gaat ze voor het podium. Daniël loopt met een tijd van 3:40 ook een prima marathon. Volgende week zijn Tom en ik aan de beurt. Dan treden we aan in de Kustmarathon van Zeeland. Niet de snelste marathon, wel een hele mooie. Ik heb er zin in. Vanwege de beperkte voorbereiding is het mijn bedoeling om het als een trainingsmarathon te lopen, lekker rustig. De vraag is of ik de beheersing kan opbrengen. We zullen het over een week weten. Wouter

Het gaat goed met me

Ja, het gaat het goed met me. Na anderhalve week rust vanwege een kleine ingreep op 12 september, heb ik vorige week vrijdag voor het eerst weer gelopen. Het ging redelijk goed. Uithoudingsvermogen blijkt niet het grootste probleem, mijn hakblessuere daterend van eind mei speelt nog steeds een beetje op waardoor na ruim een uur ik niet zo lekker meer loop. Desondanks ben ik zondag toch met de kameraden gaan lopen en dat ging wonderwel. Zo goed dat ik met Tom er meteen maar een lange duurloop van 2,5 uur van maak. Tom gaat 6 oktober de kustmarathon van Zeeland lopen. Ik heb me daar in januari al voor ingeschreven maar twijfelde of het gezien de beperkte voorbereiding wel haalbaar is. Na deze lekkere duurloop ben ik ervan overtuigd dat het wel gaat lukken. Deze week al weer de nodige kilometers gemaakt en de survival training is ook al weer achter de rug. Ik ben dus een tevreden mens. Fysiek weer gerepareerd en ik voel me uitstekend. Vanaf nu gaat het weer full speed ahead. Wouter

4 maanden radiostilte

Ik wist het wel, maar schrok toch dat het laatste bericht al 4 maanden geleden is. De aanleiding is een blessure aan de hak die ik rond die tijd heb opgelopen. Aan het eind van de training kwam ik kennelijk verkeerd op de hak terecht. In één tik was de hele hak beurs en ontzettend pijnlijk. Ik kon met mijn rechtervoet alleen maar voorzichtig op mijn tenen lopen. Hardlopen kon ik wel vergeten en daarmee ook de hardloop4daagse, de Slachtemarathon en de Veluwezoomtrail. Telkens hoop je dat je over enkele weken wel weer mee kunt doen., Al met al is het een langdurige geschiedenis geworden. Momenteel loop ik weer, al ik voel mijn hak nog altijd. In deze periode heb ik ook 2 maal een lichte ingreep gehad. Al met al was de motivatie om mijn blog bij te houden even ver te zoeken. Ik kan nu weer vooruit kijken. Het eerste doel is de kustmarathon van Zeeland. Dit wordt een testloop om te zien hoe ik er conditioneel voor sta en hoe mijn hak het houdt. Daarna bepaal ik mijn verdere trainingsschema. Ik wil heel graag weer lekker marathons en trails lopen, maar moet ook realistisch zijn als dit nog niet kan. Eerst op naar Zeeland. Wouter