2e Marathon van Rooi

Een mailtje van Henry, een loopmaat van mij maakte mij erop attent. Een jubileum marathon vanwege het 45-jarig bestaan van Fortuna'67 in St. Oedenrode. Nu ben ik de beroerdste niet en heb me dus ingeschreven om samen met Henry deze marathon te lopen. Gisteren dus op tijd in de auto richting St. Oedenrode vertrokken. Bij binnenkomst kwam ik direct Henry tegen. We hadden elkaar al een tijd niet gezien dus was het gezellig bijkletsen. Het werd me al snel duidelijk dat hij supergoed getraind had en dat kon ik niet zeggen. Ik heb de afgelopen maanden een blessure en een ingreep gehad. Ook Pim, Mark, Alma en Peter zijn van de partij, een hele club die ik ken van de Hardloop4daagse. Ik start met Henry en spoedig hebben we een lekker tempo te pakken van rond de 4:45. Het parcurs bestaat uit 2 ronden in de vorm van een 8. Vrijwel geheel door het buitengebied met asfalt,zandpaden, puinpaden, klinkerwegen en glibberpaden. Het is duidelijk een thuiswedstrijd voor Henry, want hij heeft voor iedereen langs het parcours een vrolijke opmerking. Eigenlijk gaat het een tikkeltje te hard voor mij, maar het is wel erg gezellig dus ik blijf lekker met Henry mee lopen. Dat ga ik later in de wedstrijd zwaar bekopen. Tot de helft gaat het nog goed en dan moet ik hem laten lopen. Henry loopt soepeltjes verder terwijl ik het tempo niet kan vasthouden. Dan begint het te regenen, het is koud het tempo gaat eruit en het wordt zwaar. Maar ik weiger te wandelen en blijf stug doorlopen. De regen gaat later over in een miezerregen, maar het is niet zo koud meer. Als ik St. Oedenrode weer inloop moet ik nog 5 km. Ze hebben hier zelfs een heus kasteel compleet met ronde torens en kantelen. Aan het andere eind van het het dorp loop ik nog verkeerd, maar uiteindelijk komt de finish in zicht. Ondanks alles vond ik het een mooie loop. Mark blikt eerste geworden te zijn.Proficiat Mark. Ook Pim gefeliciteerd, Hi is eerste in zijn categorie geworden. Alma loopt net boven de 4 uur, ook een knappe prestatie. Na nog wat met de mannen te hebben gedronken rijd ik tevreden weer naar huis. Wouter

Survivalrun Neede

Alweer meer dan 2 weken geleden is het dat ik de survivalrun van Neede heb gelopen. Het BSC parcours was 7 km lang met zo'n 30 hindernissen. Het weer werkte goed mee, fis in de ochtend en lekker in de loop van de morgen en het water was minder koud dan vorig jaar. Samen met Herbert heb ik de run rustig gelopen. De hindernissen waren goed te doen, al is het bij de hofmaatvijver altijd even doorbijten; 3 maal achter elkaar het water door en dan door de eindhindernis die op een meter of 5-6 boven het water hangt. Hans, Itamar en frank hebben uitstekend gelopen en waren veel sneller dan Herbert en ik. Maar het bandje bleef behouden. Na een lekkere douche heb ik nog een tijdje staan nagenieten bij de eindhindernis. Daarna ben ik met een goed gevoel en nagenietend naar huis gefietst. mvg Wouter

Kustmarathon Zeeland 10e editie

Vooraf had ik toch wel wat twijfels. Ik heb een beperkte voorbereiding gehad, niet genoeg kilometers gemaakt. Aan de andere kant voel ik me goed en heb er enorm veel zin in. Dus gewoon starten en zien hoe het gaat. Voorzichtig houd ik rekening met een tijd richting de 4 uur. De zaterdagochtend is het rotweer. Vooral rottig voor de mountainbikers die door dat weer met tegenwind van Zoutelande naar Burgh fietsen. Tegen de tijd dat ik met familie in Burgh aankom is het droog en de temperatuur aangenaam.De start is traditioneel bij de kerk in Burgh op de twaalfde klokslag. rustig starten door het bos de duinen in en dan voor de eerste keer het strand op.

Het lopen voelt goed bij het opgaan van de machtige Oosterschelde kering. Ik vind het telkens weer prachtig om langs de grote schuiven te lopen, die de het geweld van de zee moeten keren. Onderweg staan Mian en de kinderen me aan te moedigen, prachtig. Eenmaal de Veerse dam over gaat het bij vrouwenpolder het strand op. Gelukkig is het zand niet heel mul, en het lopen langs de waterlijn is fantastisch. Daar loop je deze marathon voor. Het halve marathonpunt is na een paar km op het strand en ik passeer in 1 uur 46. Het verlaten van het strand bij Oostkapelle is altijd ploeteren, maar met de aanmoedigingen van Mian en de kinderen komen we daar ook goed doorheen.

Nu begint het 2e gedeelte van de marathon, door de duinen richting Domburg en daarna Westkapelle. Het gaat continu op en neer met regelmatig een stevige klim naar een duintop en een aantal lange trappen het duin op. Steeds meer lopers moeten hier wandelen en ik raap een heleboel lopers op, zoals de Belgen dat zo mooi zeggen. Overal langs het parcours staan mensen en iedereen moedigt je aan. De sfeer is geweldig. Bij het 29,7 km punt staat de man die je je eindtijd meegeeft, wat voor mij volgens hem 3 uur 38 minuten is. Elk jaar blijkt hij het akelig juist te hebben. Het zet je aan het rekenen. Ik reken er vanaf 30 km punt er een uur bij. Dat is bij 5 min/km nog een uur, en alle tijd die ik per km langzamer loop komt er dan nog bij. Op dat schema ga ik volgens deze man nog ruim 6 minuten verliezen. Bij Westkapelle op de dijk na km 36 begint het moeilijk te worden en langzaam loopt de km tijd op. Na 40 km mogen we bij Zoutelande nog één keer voor een kilometer het strand op. Het beste is eraf, maar na het strand weet ik voor de laatste km nog wat te versnellen en kom na 3 uur en 37 min voldaan over de finish.

Tom finished even later ook met een zeer tevreden gevoel. Hij heeft ook lekker gelopen en is ruim een half uur sneller dan vorig jaar.

Ik heb w eer een prachtige marathon gelopen, in prima omstandigheden en een mooie tijd als resultaat.

Marathon Berlijn

Vandaag zat een wereldrecord er niet in. Met 2:04:37 loopt Mutai loopt wel de snelste tijd van dit jaar. De Kenianen zijn met de eerste 9 plaatsen heer en meester. Allen binnen de 2 uur 11 minuten. Mijn loopmaten Edwin, Daniel en Mariska konden deze heren niet helemaal bijhouden, maar Edwin verbetert wel zijn persoonlijk record met 2 minuten naar 3:17, gehaasd door Mariska, die ook een mooie 3:17 loopt. Een prachtige tijd Edwin, petje af. Voor Mariska was het een rustige marathon, de laatste lange duurloop voor het NK in Eindhoven over 2 weken. Daar gaat ze voor het podium. Daniël loopt met een tijd van 3:40 ook een prima marathon. Volgende week zijn Tom en ik aan de beurt. Dan treden we aan in de Kustmarathon van Zeeland. Niet de snelste marathon, wel een hele mooie. Ik heb er zin in. Vanwege de beperkte voorbereiding is het mijn bedoeling om het als een trainingsmarathon te lopen, lekker rustig. De vraag is of ik de beheersing kan opbrengen. We zullen het over een week weten. Wouter

Het gaat goed met me

Ja, het gaat het goed met me. Na anderhalve week rust vanwege een kleine ingreep op 12 september, heb ik vorige week vrijdag voor het eerst weer gelopen. Het ging redelijk goed. Uithoudingsvermogen blijkt niet het grootste probleem, mijn hakblessuere daterend van eind mei speelt nog steeds een beetje op waardoor na ruim een uur ik niet zo lekker meer loop. Desondanks ben ik zondag toch met de kameraden gaan lopen en dat ging wonderwel. Zo goed dat ik met Tom er meteen maar een lange duurloop van 2,5 uur van maak. Tom gaat 6 oktober de kustmarathon van Zeeland lopen. Ik heb me daar in januari al voor ingeschreven maar twijfelde of het gezien de beperkte voorbereiding wel haalbaar is. Na deze lekkere duurloop ben ik ervan overtuigd dat het wel gaat lukken. Deze week al weer de nodige kilometers gemaakt en de survival training is ook al weer achter de rug. Ik ben dus een tevreden mens. Fysiek weer gerepareerd en ik voel me uitstekend. Vanaf nu gaat het weer full speed ahead. Wouter

4 maanden radiostilte

Ik wist het wel, maar schrok toch dat het laatste bericht al 4 maanden geleden is. De aanleiding is een blessure aan de hak die ik rond die tijd heb opgelopen. Aan het eind van de training kwam ik kennelijk verkeerd op de hak terecht. In één tik was de hele hak beurs en ontzettend pijnlijk. Ik kon met mijn rechtervoet alleen maar voorzichtig op mijn tenen lopen. Hardlopen kon ik wel vergeten en daarmee ook de hardloop4daagse, de Slachtemarathon en de Veluwezoomtrail. Telkens hoop je dat je over enkele weken wel weer mee kunt doen., Al met al is het een langdurige geschiedenis geworden. Momenteel loop ik weer, al ik voel mijn hak nog altijd. In deze periode heb ik ook 2 maal een lichte ingreep gehad. Al met al was de motivatie om mijn blog bij te houden even ver te zoeken. Ik kan nu weer vooruit kijken. Het eerste doel is de kustmarathon van Zeeland. Dit wordt een testloop om te zien hoe ik er conditioneel voor sta en hoe mijn hak het houdt. Daarna bepaal ik mijn verdere trainingsschema. Ik wil heel graag weer lekker marathons en trails lopen, maar moet ook realistisch zijn als dit nog niet kan. Eerst op naar Zeeland. Wouter

BZC Nederlands kampioen Waterpolo

BZC is vanmiddag Nederlands kampioen waterpolo geworden in een bloedstollend spannende wedstrijd in het afgeladen thuiszwembad het Timpke in Borculo.

Het was de allesbeslissende wedstrijd van een serie van 3 tegen Donk uit Gouda.
Beiden hadden 1 wedstrijd gewonnen en vandaag zou de beslissing vallen.
Nadat het de eerste twee periodes gelijk op gaan, neemt BZC aan het eind van de 2e periode met 7-5 afstand. Het gaat er hard aan toe, Jeroen Kuilman van BZC moet het bad tijdelijk verlaten vanwege een hevig bloedende wenkbrauw. Hij komt terug en speelt verder, nadat deze gehecht is. In de derde periode loopt het verschil op tot 4 punten 10-6, maar Donk komt toch nog terug.
In de laatste periode brengt Donk het verschil terug tot 1 (11-10). De emoties lopen op, de coach van de tegenstander krijgt een rode kaart en moet het bad verlaten onder luid gejoel van het publiek. Verscheidene spelers van beide ploegen worden met 3 persoonlijke fouten definitief uit de wedstrijd gestuurd. Het publiek staat op de banken en schreeuwt de ploeg naar voren. Met succes, BZC maakt het af met een klinkende 15-10 overwinning.
De coach, de staf en de champagne, allen gaan te water en het is nog lang onrustig.

Wat een zinderende afsluiting van het Polo seizoen.
Zie bericht en reportage van NOS

Wouter

Eiberrun 2012

Het is me erg meegevallen.
De 10 mijl van de eiberrun gingen boven verwachting goed.
Nadat de afgelopen weken de trainingen niet wilden vlotten, ben ik zonder een tijd in mijn hoofd van start gegaan. Ik heb lekker op gevoel gelopen en helemaal geen last gehad van de warmte en het benauwde weer. De eerste ronde ging in 34 half en voor de 2e ronde hoopte ik niet te veel te verliezen. 1:12 zou mooi zijn. maar het tempo bleef goed. Rond km 12 komt Emiel mij achterop, tot in het dorp lopen we samen op, waarna Emiel net even eerder over de finish gaat. Hij verslaat me met netto 2 seconden.
Ik ben echter zeer tevreden met mijn 1:10.
Ik zie in het finishvak velen die het erg zwaar hebben gehad, waaronder Tom die veel last van de warmte heeft gehad. Frank komt over de finish in 1:17 zeer verdienstelijk daar hij op km 7 er al helemaal door zat en moet wandelen, en dan toch de tweede ronde nog uitlopen. Karakter hoor!

Zo ook Bert die na een knieblessure zijn eerste wedstrijdje gelopen heeft. Hij loopt de 5 mijl in een verdienstelijke 33 minuten, daar kijken veel anderen jaloers naar.
Jos is zijn vader een aantal minuten voor, dus daar ligt een uitdaging voor de toekomst.

Het mooiste van deze loop is de gezelligheid en het ophalen van alle contacten, Daarvoor had het geen beter weer kunnen zijn.


Wouter

Eiberrun

Na een wat vervelende tijd met verkoudheid, griep waarin ik helemaal niet heb gelopen en daarnaast lange drukke dagen voor het werk, ben ik nu weer een aantal weken aan het trainen. Het tempo is er behoorlijk uit. De balans inspanning en rust ligt nog teveel bij rust. Maar zondag ga ik sinds een hele tijd weer een wedstrijdje lopen. De Eiberrun in Eibergen over 10 EM. Er is geen top tijd te verwachten, ik ga rustig lopen, tijd is niet belangrijk. Morgen ga ik nog wel een stukje lopen en voor de rest rust. Ben erg benieuwd hoe het zondag gaat. Wouter

zeer verkouden

Ik ben al een hele tijd erg verkouden en grieperig.
Het is zo erg dat ik nu al 3 weken nauwelijks meer loop, al een wedstrijd en 2 survival runs heb afgezegd.
Ik ga nog niet lopen om te voorkomen dat ik elke keer weer terugval.
Ik hoop dat het gauw over is.

Wouter

Voor mezelf begonnen??

Gisteren kreeg ik het volgende SMSje van Hans:

"Ik wist dat Mian in Borculo werkt, maar wanneer ben jij in Borculo voor jezelf begonnen?"

waar ik niets van begreep, tot ik thuis onderstaande krantenberichtje las.




Misschien moet ik er voorlopig maar wegblijven.

Wouter

Pasen 2012

Vandaag waren de activiteiten verdeeld in 2 groepen:
de mannen en de vrouwen.
Nadat we gisteren samen met veel plezier naar de Daughters of Africa hebben gekeken. Kwam bij Ariët het idee op om ook met zo'n hoofd vol vlechtjes rond te gaan lopen.
Leuk bedacht, maar weet je hoeveel werk dat is?
Dus vandaag hadden we een moeder-dochter-dag. Na een gezamenlijke paasbrunch met "baked beans, bacon, tomatoes and eggs" werden de borstel, kam en klipjes tevoorschijn gehaald.
De mannen gingen buiten een balletje trappen.
's Middags gingen de heren op de fiets naar opa en oma in Ruurlo en bleven de dames vlechtjes maken. Na het avondeten was het klaar!

41 kleine lange vlechtjes, afgewerkt met een rood tape-je.

Tenslotte hebben de mannen zich nog een hele poos vermaakt met de oude racebaan van Wouter, maar ze hebben hem niet tot leven kunnen wekken. Leuk gespeeld, maar helaas reden de autootjes niet meer.
Verder natuurlijk de nodige paas-choco-eitjes gesnoept, eieren geverfd en van het mooie weer genoten.
>

Survivalrun Wesepe 2012

Om 9 uur stond Hans zoals afgesproken voor de deur. Bram moest nog snel zijn schoenen pakken en toen naar Wesepe voor de survival run aldaar.
Wesepe is altijd een leuke run. Pittig genoeg met 45 hindernissen op 7 km maar ook jeugd-vriendelijk met op de 5 km 35 hindernissen.
Eerst Hans, daarna Bram en daarna mocht ik starten.

De ochtend is koud maar als de mist optrekt wordt het met het lente zonnetje heerlijk.

Naast de gebruikelijke swing-overs, netten en touwen, was er ook een pittige combinatie hindernis waarbij je 2 maal onder om een houten plaat moet klimmen, een touw met in het midden een schijf, of een touw met halverwege een stuk gladde pijp wat het klimmen bemoeilijkt. Leuke hindernissen als een duiker met kindiep water, of een duiker waar je alleen in kikker stand doorheen kan, een grote tarzanzwaai over een beek waar toch velen midden in belanden.
Het mooie is dat we er alle drie ongeveer even lang over hebben gedaan en elkaar in de laatste en beste hindernis na de finish weer tegenkomen; de heet water tobbe.

Het is een welbestede zondag waar ik weer vele survival bekenden ben tegengekomen.

Wouter

sterren in de lente

Wat een heerlijke avond!
Het is pas eind maart en nu al dit heerlijke weer.
Hoewel het al bijna negen uur was toen ik vertrok was het nog heerlijk, gewoon in korte broek en een T-shirt. En de heldere hemel is prachtig met enkele stralende planeten schitterend tussen de sterren.
Vanavond weer eens het rondje Beekvliet_Galgenveld gelopen. Een 15,5 km lange route over bospaadjes en landweggetjes, meer dan uur hardlopen in de omgeving van Borculo zonder een mens tegen te komen.

De route is over het geheel genomen rustig en onverlicht, waardoor me vanavond de lichtvervuiling door kunstlicht extra opvalt. Natuurlijk van de stadjes in de omgeving die een schijnsel aan de horizon geven, maar ook de verlichte stallen en lantaarns bij de huizen. Ik kan me goed voorstellen dat nachtdieren hier last van hebben. Ook ik heb er tijdens het lopen last van; als je op zo'n licht afloopt kun je de omgeving en je weg niet meer goed onderscheiden. Het ruïneert je nachtzicht tijdelijk.

Desondanks een mooie training.
Komend weekend staat de survival run van Wesepe op het programma voor Bram en mij. Dat wordt weer een mooie strijd tegen de elementen.

Wouter

maandagavondtraining

Na de Achtkastelen loop in vorden van gisteren, had ik maandag nergens last van en daarom besloten om 's avonds lekker los te lopen.
Een uurtje door het Galgenveld volstaat hier.
Hiermee zijn de eerte km's voor deze week weer gemaakt.

Wouter

Achtkastelenrun Vorden

Zondag in Vorden is de jaarlijkse Acht Kastelenrun gehouden. Ik had hem in de planning staan, maar nog niet ingeschreven.

Zondagmorgen besloten om lopend naar Vorden te gaan (17 km) en aansluitend daar de halve marathon te lopen en afhankelijk van de fysieke staat waar ik in verkeer ook nog weer terug te lopen. Totaal 55 km. Natuurlijk gaan we niet voor een tijd, maar ik wil wel eens ervaren hoe ik daar op reageer.

Door omstandigheden ga ik een kwartier later van huis dan gepland. Het is lekker weer, een beetje mistig en rustig op de wegen.
Ik loop in een lekker tempo via Barchem, langs Kasteel Wientjesvoort naar Vorden.
Ik ko nog op tijd voor de na-inschrijving en moet dan nog een half uur wachten.
Daar wordt je behoorlijk stijf van, maar om kwart over 12 worden we weggeschoten.
Ik start rustig, maar toch valt het me niet mee. Heel geleidelijk loopt de snelheid terug, maar ik ga stug verder en loop de wedstrijd rustig uit. De tijd is uiteindelijk 1:55.

Het teruglopen naar huis bewaar ik voor een volgende keer. Ik regel een lift naar huis met Ton en Paul.
Ik ben wel tevreden dat ik vandaag 38 km heb gelopen. Volgende keer de aanloop naar het evenement wat rustiger lopen en meer overhouden voor de wedstrijd.
Zo blijft er steeds een uitdaging over.

Wouter

Terug op koers

Vandaag een duurloop van 1,5 uur afgewerkt.
Na een periode van ziekte en vermoeidheid begint het langzaamaan nu weer beter te lopen.
Vanavond op de Geesterse es gelopen, eerst een halfuur met Gerben. Gerben kom ik net buiten Borculo tegen en hij heeft nog een half uur lopen voor de boeg. Gezamenlijk lopen we in een lekker tempo de Geesterse es over. Heerlijk loopweer is het en op de es is het rustig. Vrijwel geen verkeer en nu en dan een boerderij.
Na ruim een half uur zijn we weer terug in Geesteren en neem ik afscheid van Gerben, vervolg mijn weg door Geesteren om vervolgens weer de es op te lopen en met een wijde boog terug te keren naar Borculo.
Dit tweede deel heb ik het tempo nog wat opgevoerd en het gaat lekker.
Langzaamaan voel ik dat de snelheid weer terugkomt.
Ik lijk weer de juiste koers gevonden te hebben.

Wouter

Den Bosch

Dit weekend Ben ik met Bram opstap geweest.
Hij heeft mogen aangeven wat hij leuk graag wil doen en daar hebben we een weekendje omheen georganiseerd. Bram wilde graag naar een groot zwembad en taart eten.

Het is een weekendje Den Bosch geworden.
We gaan met de trein en hebben een klein hotelletje midden in de stad.
Natuurlijk de St.Jan bekeken, de historie van Jeronimus Bosch opgesnoven, maar het belangrijkste was de taart wat een grote Bossche Bol wordt met een grote chocolade melk gemaakt van echte melk waarin hij een groot stuk chocolade oplost. Bram geniet zichtbaar.
De avond is voor de nieuwe Muppets film, compleet met popcorn.

De volgende morgen gaan we na een uitgebreid ontbijt naar het Sportiom. Een groot overdekt sportcomplex met o.a. een groot tropisch zwembad in de vorm van een grotten stelsel met een golfslagbad een gigantisch bubbelbad en 2 glijbanen van meer dan 100 meter lang.
Hier gaat hij helemaal los. Hij krijgt geen genoeg van de glijbanen maar in de loop van de middag wordt het toch tijd om het station weer op te zoeken. Vroeg in de avond zijn we weer thuis van een geslaagd weekend.

Wouter

MaRRathon geslaagd

Zondag was de dag dat Running Ronald 42 jaar en 194 dagen is geworden.
Een mooie gelegenheid om een maRRathon te organiseren.
Aangezien ik altijd geïnteresseerd ben in bijzondere marathons heb ik me opgegeven en zondag ochtend in een prachtig zonnetje naar Alpen aan den Rijn gereden.

Hier word ik net als 23 andere lopers heel hartelijk ontvangen door Ronald, zijn familie en helpers in de kantine van AAV 23.

Ronald heeft het perfect voor elkaar. We krijgen een goodie tas, een consumptiebon en zelfs een T-shirt met een prachtig logo.
Het is leuk om Hans, René, Martine, Rinus en Richard weer te ontmoeten.

Om 12 uur gaan we na een groepsfoto op weg langs de oostkant van Alphen lopen we in een rustig tempo alpen uit langs de Zegerplas en dan onder Alphen door, het poldergebied in ten westen van Alphen. Met een grote boog lopen we om Alphen heen en komen weer terug bij de atletiek baan waar we dan als uitsmijter nog niet naar toe gaan maar nog een ommetje van 2 km extra moeten maken om de afstand vol te maken.
Onderweg is het heel gezellig. Op 16 en 27 km is een hele goede mobiele verzorgingspost met bananen thee, sportdrank, water en sinaasappelen.
Ook komen we langs bekende attracties als Avi-fauna, het Archeon en de chocomelk fabriek van Nestlé.
We finishen als groep en krijgen zelfs een heuse herinneringsmedaille.

Na de loop kunnen we gebruik maken van de douches en kantine van de sportclub om nog even lekker bij te komen en te kletsen.

Ronald, het was een mooi feestje.
Volgendjaar een kilometer verder!

Wouter

Berkelloop

Warnsveld, Huis 't Velde, Warken, Velhorst Almen, Besselink, Staring koepeltje, Lochem, De Cloese, Beekvliet, witte reigers,aalscholvers, ganzen, eenden, zwanen, zompige maaipaden en enkeldiepe modder.

Dat kom je tegen als je vanuit Zutphen langs de Berkel naar Borculo loopt.
Bijna 3 uur lang prachtig lopen door het mooie landschap langs het stromende water, geen verkeer, een enkele wandelaar.

Bijna 3 uur lang het water volgen, niet na hoeven denken over de richting.
De zompige maaipaden worden afgewisseld met enkeldiepe modder, ;hier en daar maakt het maaipad plaats voor bosjes soms met ondoordringbare onderbegroeiing .
Zo glijd Warken voorbij, passeer ik landgoed Velhorst en volg de Berkel dwars door het boerenland richting Almen. Van hier gaat de Berkel naar Lochem. Ongeveer halverwege kom ik langs het Staring koepeltje.
Dit historische gebouwtje dateert uit de 19e eeuw, gebouwd door de dochter van de dichter Staring, Constantia. Ze liet het herenhuis dat er stond, afbreken en van de resten ervan een theekoepel bouwen. Ze koos daarvoor een mooie plaats: een wat hoger gelegen stuk land aan de rivier de Berkel.
Vanaf hier loop ik aan de Noordzijde van de Berkel waar de kanten begroeid zijn met hoog gras. Dit houdt kilometers aan tot aan Lochem.

Eenmaal Lochem voorbij gaat het richting Borculo een kilometer of 10 verderop.
Het begint inmiddels donker te worden en het lopen op de drassige grond wordt vermoeiend.
Langs de Cloese, Zwiep met op de achtergrond de Lochemse berg, het landgoed Beekvliet om bij Elbrinks Vonder in Borculo te arriveren.
Moe maar voldaan spoel ik mijn sokken en schoen af en na een verkwikkende douche ben ik precies op tijd voor het eten.

Wouter

Traditioneel begin van het jaar

Het nieuwe jaar is goed begonnen.
Traditioneel staat begin januari de survivalrun van Beltrum op het programma.
Een groot evenement met in totaal zo'n 1000 deelnemers, in leeftijd variërend van 8 jaar tot 60+. Ik neem deel aan de halve run, een stevig parcours van 13 km door weilanden, maïslanden, sloten en bos met zo'n 40 hindernissen. De hele is 20 km met maar liefst 60 hindernissen.

Mijn oudste twee zoons doen ook mee aan de jeugdrun; 5 km met 20 hindernissen.
Dit jaar is het flink ploeteren door de modder, ondergelopen bossen en het hoge water in de beken. De run verloopt voorspoedig. Het is mij niet om de tijd te doen maar om het bandje over de finish te brengen. Iedere deelnemer start met zo'n polsbandje, die ingeleverd moet worden als een hindernis niet gehaald wordt. Een flinke uitdaging, want zelfs technisch simpele hindernissen worden loodzwaar met verzuurde armen en als de energie uit het lichaam is verdwenen.
Het vele publiek en de goede sfeer maakt het echter tot een uniek evenement waar de adrenaline flink gaat stromen.









Zowel Bram als Hugo en ik komen met bandje over de finish.
De laatste hindernis ligt achter de finish; Een tent met grote tobbes met heet water en biotex, waarin je heerlijk kunt weken en bijkomen van alle inspanningen.

link naar stuk in Tubantia