Volle maan

De afgelopen week was het prachtig loop weer. Fris, een beetje wind en een volle maan.
De laatste tijd gaat het langzaamaan beter met het lopen.
In de vakantie periode had ik last van de achillespees waardoor de marathontraining voor de kust marathon begin oktober in de soep liep.
Ik heb vrijwel alle trainingen overgeslagen, behalve een aantal lange duurlopen.
De laatste twee weken voor de marathon helemaal niet meer gelopen, en het heeft gewerkt. De marathon ging goed al ging ik de laatste 4 kilometer volledig verrot. Het is lang geleden dat ik zo kapot heb gezeten. Ik was zeer tevreden met de tijd en zeker met het feit dat ik geen last had van de achillespees, ook later niet. Inmiddels ben ik weer volop aan het trainen en heb ik ook alweer een aantal survivalruns gelopen.

Deze week zelfs elke avond op pad geweest en elke keer was het lekker fris loopweer met een mooie maan om de omgeving te verlichten.
Ik geniet weer volop van het lopen, zonder zeurende achilles.
Komende zaterdag naar Doorn voor de pittige Hang-on Survivalrun.

Tot 10 januari, de survivalrun van Beltrum, staat er bijna elk weekend wel iets op het programma.
Ik verveel me geen moment en ben heel blij met de groeiende vorm.

Groeten Wouter

Eerste Wisenttrail

Een week na de N70 trail was het afgelopen weekend de eerste Wisent trail in de natuurgebieden nabij Apeldoorn.
Initiatiefnemer voor deze nieuwe trail is Erik Geerdes, die jarenlang voorzitter is geweest van de hardloop4daagse. Voor mij een garantie voor een perfecte organisatie.
Het startterrein is gelegen in de Leesten tenzuiden van de A1 bij Apeldoorn-west, op het prachtige terrein van Huize Caesarea. Een complex dat dienst heeft gedaan als kindertehuis,  klooster, sanatorium en seminarie en thans onderdak bied aan het Leger des Heils, voor de opvang en begeleiding van ex-verslaafden.
In de mooie gerestaureerde kapel kunnen de startnummers worden opgehaald en is koffie en een snack te verkrijgen. Een prachtig gebouw, waar het beter toeven is, dan buiten waar het nat en fris is.


Om 10 uur worden de lopers van de 53 km weggeschoten, 20 minuten later start ik met nog 230 anderen voor de 32 km en na ons zal de grootste groep vertrekken voor de 16 km.
Het parcours bestaat uit 3 ronden. 2 ronden van 16 km vormen een 8 met het startterrein op het middensnijpunt. Aan de 2e ronde is nog een lus van 21 km geplakt voor de 53km route.


Het is perfect loopweer, half bewolkt en niet te warm. De route is vrijwel geheel onverhard en de eerste lus gaat door het Leesten waar ik delen herken van de 2e etappe van de hardloop4daagse.
een prachtig geaccidenteerd gebied. Er zijn geen heel steile hellingen maar er is bijna geen stukje vlak het is constant klimmen en dalen. Er zijn vrijwel geen parcourswachten, maar de opvallende oranje pijlen zijn zo opgehangen dat ze van ver te zien zijn.
Na 16 km komen we voor het startterrein langs om de 2e lus in te gaan. we steken de weg naar Hoenderloo over en dan komt er een venijnige helling, niet heel steil maar continu klimmen. Dat voel je in je benen. Het is hier afwisselend bos en heide. Bij 23 km is de tweede waterpost en hier neem ik even de tijd om wat te eten en te drinken. Ik begin de benen al te voelen. Na deze stop gaat de route over een open grasvlakte, weer een lange klim. Dit is de prairie waar de wisenten moeten lopen.
Helaas heb ik er geen gezien.


Het terrein is ongelijk en ik merk dat ik moeite heb met corrigeren. Ik kom erg slecht weer in mijn ritme en moet behoorlijk werken. De vermoeidheid slaat toe. Dan komt er ook nog een stuk zandverstuiving. Het is een prachtig stukje natuur maar wel zwaar lopen. De laatste kilometers gaan weer beter en ik kom heel tevreden over de finish.
Ook hier weer alcoholvrij bier als dorstlesser.


Het was zoals verwacht een prachtig en perfect georganiseerde trail.
Complimenten aan de organisatie en de enthousiaste vrijwilligers.
Dit smaakt absoluut naar meer.


Wouter

Trailen

De vakantie achter de rug, uitgerust, weinig getraind, maar weer lekker opgeladen.
Mijn achilles was nogal onwillig voor de vakantie en dat is nu een stuk beter. Het is nog niet weg, maar het doet ook geen pijn meer tijdens het lopen.
Dus weer tijd om actief te worden.
Eén van de eerste lopen op mijn agenda was vorige week de N70 trail in het Rijk van Nijmegen.
Deze stond al langer op het programma maar het was er nog niet van gekomen.
De N70 is een wandelroute van 14 km door het Rijk van Nijmegen, maar dit weekend dus het strijdtoneel van trailers. Er kan 1, 2 of 3 rondes gelopen worden, met 450 hoogte meters per ronde. Het is een ideaal parcours voor mij. Ik houd van de heuvels en de bossen en als het echt niet wil met mijn achillespees, kan ik na elke ronde uitstappen. Het is niet de bedoeling om hem te overbelasten. Startpunt is Ubbergen. Parkeren bij de st. Maartenskliniek waar achter bij de paardenclub de nummers afgehaald kunnen worden en de paardenboxen dit keer als kleed(opberg)ruimte fungeren.
Bij de start en finishlocatie op het nabij gelegen grasveld is het een gezellige drukte.
Ik ontmoet Martin en zijn kameraden uit Goes en samen verkennen we het terrein. Martin gaat het rustig aandoen vanwege een enkeloperatie die hij recent heeft gehad. Een ieder gaat zijn eigen race lopen.
De voorspellingen zijn een benauwde warmte met temperaturen rond de 30 graden. De eerste ronde gaat me goed af al is 450 meters op 14 km behoorlijk pittig. Het parcours dat zich over de heuvels en door de velden slingert, met mooie singletracks en prachtige doorkijkjes en vergezichten is prachtig. De hellingen zijn voor mij erg zwaar, ik heb te weinig heuveltraining kunnen doen. Ik vind het alleen jammer dat er toch behoorlijk wat verharde stukken in zitten.
De 2e ronde is erg zwaar, het gebrek aan heuveltraining doet zich gelden. Toch kan ik wel genieten van het lopen, maar om niets te forceren houdt ik het bij de 28 km's en de 900 hoogte meters. Een groot glas alcoholvrij bier schijnt er tegenwoordig bij te horen. maar met deze benauwde warmte was het wel lekker.
Martin is ook al binnen, hij is verstandig geweest en heeft het bij 1 ronde gehouden. Zijn enkel heeft het goed gehouden en hij heeft genoten van de route. een van zijn kameraden heeft minder geluk gehad en is na 1,5 km al uitgevallen. hij heeft een hele dikke, pijnlijke voet. Achteraf blijkt hij een middenvoetsbeentje gebroken te hebben. Zomaar uit het niets. Wat een pech.
We wachten op de andere twee kameraden, zij komen uitgeteld over de finish. Wat een zwaar parcours, vooral het klimmen.
Voor mij is het zeker een uitdaging om volgendjaar terug te komen en dan wel de marathon vol te maken.
Dus heb ik weer wat om naar toe te werken.
Tevreden gaan we met een lekker zonnetje op onze bol naar huis.




Wouter

Veluwezoomtrail 2015

Ik was er nog nooit toe gekomen om de veluwezoomtrail te lopen. Dus een halfjaar geleden me enthousiast ingeschreven. Dit jaar is er zelfs een 2 daagse met op zaterdag een 10 km en een 25 km en op zondag 55 km.
Van het voornemen om hier naar toe te trainen is helaas niets terecht gekomen, ik heb een hle matige voorbereiding gehad door allerlei omstandigheden. Maar je weet het niet als je het niet probeert.
Het startgebied bij het bezoekerscentrum van Natuurmonumenten bij Rheden is gezellig. ik spreek verschillende loopkennissen, zoals Bas, Katrien en Frits. Om 10:00 uur gaat het van start voor de eerste 10 km.
Ik start met Bas en we lopen rustig ons rondje. het parcours is pittig maar prachtig met de mooie uitzichten over de hei en de tracks door de bossen.

Na deze "warming-up" lekker  een paar uur zoet brengen door in het zonnetje relaxen en gezellig met andere lopers te praten. Het is inmiddels wel behoorlijk warm.
Om half 2 gaan we van start voor de 25 km. De eerste 9 km is het zelfde rondje van vanmorgen en daarna worden we op de route van de 18 km geleid. Een noodgreep, er zijn pijlen verdwenen.
Al met al lopen we zo zo'n 27 km. De route volgt weer een groot deel van de route van die morgen. Dit is wel jammer, maar het is niet anders. Ik heb het ondertussen ontzettend warm en het klimmen gaat helemaal niet. Na 15 km moet ik al regelmatig wandelen.
Ik neem op dat moment het besluit om de zondag niet te starten op de 55 km.
Als die 25 km al zo moeilijk gaan dan vind ik het niet verstandig om op die lange afstand te starten.
Zaterdagavond is er een pasta party in het nabij gelegen hotel.
Net als de zaken rond de run is ook dit prima verzorgd, en ondanks de teleurstelling dat ik zondag niet zal lopen ben ik toch tevreden. Ik zie het als een goede training .
Inmiddels heb ik me alweer voor een aantal andere evenementen ingeschreven.
Lekker Trailen.

Wouter

Hardloop4daagse 2015

Het pinksterweekend is al jaren traditioneel het weekend van de hardloop4daagse. Dit jaar alweer de 15e editie en voor mij de 6e keer dat ik meedoe.
De voorbereidingen zijn echter niet geheel optimaal verlopen.
Mijn prestaties gingen het afgelopen half jaar als een jo-jo op en neer. Ik heb er erg veel last van dat mijn linkerbeen na een km of 20 blokkeert. Fysio helpt maar het gaat niet over, de trainingen lopen dus ook voor geen meter. Goede weken wisselen zich af met weken dat ik helemaal geen zin heb, af en toe voel ik me grieperig dan weer voel ik me ontzettend moe.
Als dit zo achter elkaar staat dan is de conclusie al gauw overtraind, oververmoeid, te druk. Natuurlijk was dit ook het geval. Dit blijkt ook uit het feit dat ik sinds januari niets meer gepost heb.

In dit afgelopen half jaar oa uitgestapt in de Trail by the sea en de 60 van texel. Geen hoogte punten, en geen energie om hier uitgebreid over te bloggen.

De Hardloop4daagse is een happening voor ons hele gezin. De laatste weken ging het met mijn been eigenlijk wel goed en de kinderen kennen heel veel lopers die daar ook al jaren komen en zij hadden er veel zin in. Ik spreek af dat ik ga lopen en alleen die etappes loop waar ik me toe in staat voel.
Als het niet gaat stop ik.

Zo komen we vrijdag 22 mei aan op de camping. het is lekker relaxed, veel bekenden van de groep Wijdenbosch, loopgroep Hoorn, Verder Henry, Peter, Cor, Emiel en nog vele anderen.

kamperen rond het voetbalveld

Die avond is al direct de eerste etappe over 17 km van Apeldoorn via Hoog-Soeren naar de Amersfoortseweg en dan terug naar Apeldoorn. Mooi en met pittige stukken. Ik vertrek rustig, lekker lopen op gevoel en het gaat lekker, heuvel op, heuvel af, geen probleem met mijn been.
Uiteindelijk gaat het met een gemiddelde van 13,5 km/h behoorlijk hard. Als dat de komende dagen maar goed gaat.

Er zijn zo'n 100 lopers die de 100km lopen en ongeveer 120 die de 60 lopen.
Na de etappe is het goed pannenkoeken eten in de kantine, de kinderen profiteren hier volop van.

De zaterdagmorgen regent het. Voor de wedstrijd wachten in de regen vindt ik vervelend en zeker voor de supporters en vrijwilligers, maar ik voel me echt fit en ik loop dus ook deze zware etappe van 20,4 km. Het lopen gaat bovenverwachting. Het gaat weer hard en ik kan het uitstekend volhouden, zowel conditioneel als mijn spieren en met een tijd van 1uur 33 ben ik dan ook zeer tevreden. En intussen is het droog geworden.
De etappe van de zaterdag avond speelt zich af in Loenen en op de Loenerhei. Hier heb ik het zwaar, vooral de eerste 5 km ben ik aan het harken ipv lopen. De gezellige pasta party na afloop maakt echter veel goed. Ik besluit rust te nemen en de tijdrun van 8,4 km op zondagmorgen te skippen.
Dat is echt relaxed, uitslapen, mooi weer en rustig voorbereiden op de avondetappe in Hoog
buurlo.
Dit vind ik de mooiste etappe in de omgeving Kootwijk, rondom Radio Kootwijk, over de heide en door de bossen. Die avond gaat het lopen weer super, ik geniet met volle teugen, natuurlijk enthousiast aangemoedigd door mijn fans, en kom fris over de finish. Ik ben helemaal verbaasd over dat er geen enkele reactie is van mijn spieren, behalve wat normale spierpijn.
Het besluit om de afsluitende etappe van 20 km telopen neem ik pas die maandag morgen. Bij het inlopen voel ik al dat de benen goed zijn en de hele route gaat als vanouds.
Ik ben dan ook zeer tevreden; 91 km gelopen in het weekend in een totaal tijd van 7 uur rond.
En geen last van die vervelende blessure.
Natuurlijk dankzij de goede zorgen en enthousiaste aanmoedigingen van mijn fans.

Hoog Soeren

2 e etappe Het leesten

Wat knoopjes wegmasseren

Omgeving Loenen

Hugo helpt op de verzorgingspost

Mijn fans op de pastaparty

Kootwijkerzand

Rocio en Ariet op de verzorgingspost

Finish in Apeldoorn van de laatste etappe

Bosmarathon of minder Assen

Vandaag zondag 18 januari heb ik de 5e Bosmarathon in Assen gelopen.

Ik had zin om weer eens een lange afstand te lopen. Het voordeel van een georganiseerde wedstrijd is dat je niet alleen hoeft te lopen en door het wedstrijd element loop je net een tandje harder.

De Bosmarathon heeft een mooi concept.
Het is een ronde van 7 km en je kan zelf bepalen hoeveel rondes je gaat lopen.  De is uitgelint in het  het Asserbos en kruist geen doorgaande wegen. Hierdoor zijn er geen verkeersregelaars nodig. Na elke ronde kom je terug op de atletiek baan van AAC '61, waar de verzorgingstent is. Lekker kleinschalig en eenvoudig. Dat vind ik mooi. Ik denk dat er zo'n 150 deelnemers op de verschillende afstanden zijn. Op de marathon zijn er 24 deelnemers. Een aantal van deze lopers lopen wekelijks en die kom je op elke marathon tegen.

Het parcours is geheel onverhard, met grote modderige stukken, lekker crossen dus.
De start is op de atletiekbaan die we na 3 rondjes verlaten. Het parcours gaat op en neer door het bos en op verschillende plaatsen kun je je voorgangers en ook de mensen die achter je lopen goed zien.
Het is een gemend loofbos met ook naald bomen.
Het bos ligt tussen Assen en de rondweg. Regelmatig zie je een stukje van Assen, of van de rondweg. Het veld deelnemers valt al snel uit elkaar, door het beperkte aantal deelnemers zijn er eigenlijk geen groepjes waar ik bij kan aanhaken, maar dat vind ik prima.
Ik kom halverwege in 1:50 uur door. Na 4 rondes blijk ik op de eerste plaats te lopen, iets wat me niet vaak overkomt.
De laatste ronde krijg ik het zwaarder en ben ik blij met de fietser die de eerste loper begeleidt naar de finish. Die passeer ik in  3:44. Hier ben ik gezien de beperkte voorbereiding en het redelijk zware parcours zeer tevreden mee.

Na een heerlijke kop erwtensoep rijdt ik door de regen terug naar huis.


mvg

Wouter

Even bijschrijven en een vooruitblik in 2015

De tijd vliegt.

De laatste blog is al van half november.
Dat wil niet zeggen dat er niets is gebeurd. Integendeel. Ik ben erg druk geweest.
Half november de Slingetrail in Winsterswijk, een 34 km trail door het prachtige buitengebied van Winterswijk en de grensstreek in Duitsland.
Eind november begint altijd het bouwen van het parcours van de survivalrun van Beltrum. Hiermee help ik mee elk jaar mee. Elke zaterdag tot 4 januari een dag het veld in om hindernissen te bouwen met balken, netten en touwen.
Ik loop samen met zoon Morris de survivalrun in Doorn, half december de survivalrun in Dinxperlo en 4 januari die van Beltrum .

Het bloggen komt hierbij wel een beetje in de verdrukking.

Ik ben dus nog altijd druk met sporten.
Voor het komende half jaar staat de trail bij the sea (42,2 km), de 60 van Texel en de tweedaagse veluwezoomtrail (90 km) op het programma.
Tussendoor nog de nodige survivalruns en hardloopwedstrijden.
Kortom, genoeg uitdaging.

Voor een sportief 2015.

mvg

Wouter