Het pinksterweekend is al jaren traditioneel het weekend van de hardloop4daagse. Dit jaar alweer de 15e editie en voor mij de 6e keer dat ik meedoe.
De voorbereidingen zijn echter niet geheel optimaal verlopen.
Mijn prestaties gingen het afgelopen half jaar als een jo-jo op en neer. Ik heb er erg veel last van dat mijn linkerbeen na een km of 20 blokkeert. Fysio helpt maar het gaat niet over, de trainingen lopen dus ook voor geen meter. Goede weken wisselen zich af met weken dat ik helemaal geen zin heb, af en toe voel ik me grieperig dan weer voel ik me ontzettend moe.
Als dit zo achter elkaar staat dan is de conclusie al gauw overtraind, oververmoeid, te druk. Natuurlijk was dit ook het geval. Dit blijkt ook uit het feit dat ik sinds januari niets meer gepost heb.
In dit afgelopen half jaar oa uitgestapt in de Trail by the sea en de 60 van texel. Geen hoogte punten, en geen energie om hier uitgebreid over te bloggen.
De Hardloop4daagse is een happening voor ons hele gezin. De laatste weken ging het met mijn been eigenlijk wel goed en de kinderen kennen heel veel lopers die daar ook al jaren komen en zij hadden er veel zin in. Ik spreek af dat ik ga lopen en alleen die etappes loop waar ik me toe in staat voel.
Als het niet gaat stop ik.
Zo komen we vrijdag 22 mei aan op de camping. het is lekker relaxed, veel bekenden van de groep Wijdenbosch, loopgroep Hoorn, Verder Henry, Peter, Cor, Emiel en nog vele anderen.
 |
| kamperen rond het voetbalveld |
Die avond is al direct de eerste etappe over 17 km van Apeldoorn via Hoog-Soeren naar de Amersfoortseweg en dan terug naar Apeldoorn. Mooi en met pittige stukken. Ik vertrek rustig, lekker lopen op gevoel en het gaat lekker, heuvel op, heuvel af, geen probleem met mijn been.
Uiteindelijk gaat het met een gemiddelde van 13,5 km/h behoorlijk hard. Als dat de komende dagen maar goed gaat.
Er zijn zo'n 100 lopers die de 100km lopen en ongeveer 120 die de 60 lopen.
Na de etappe is het goed pannenkoeken eten in de kantine, de kinderen profiteren hier volop van.
De zaterdagmorgen regent het. Voor de wedstrijd wachten in de regen vindt ik vervelend en zeker voor de supporters en vrijwilligers, maar ik voel me echt fit en ik loop dus ook deze zware etappe van 20,4 km. Het lopen gaat bovenverwachting. Het gaat weer hard en ik kan het uitstekend volhouden, zowel conditioneel als mijn spieren en met een tijd van 1uur 33 ben ik dan ook zeer tevreden. En intussen is het droog geworden.
De etappe van de zaterdag avond speelt zich af in Loenen en op de Loenerhei. Hier heb ik het zwaar, vooral de eerste 5 km ben ik aan het harken ipv lopen. De gezellige pasta party na afloop maakt echter veel goed. Ik besluit rust te nemen en de tijdrun van 8,4 km op zondagmorgen te skippen.
Dat is echt relaxed, uitslapen, mooi weer en rustig voorbereiden op de avondetappe in Hoog
buurlo.
Dit vind ik de mooiste etappe in de omgeving Kootwijk, rondom Radio Kootwijk, over de heide en door de bossen. Die avond gaat het lopen weer super, ik geniet met volle teugen, natuurlijk enthousiast aangemoedigd door mijn fans, en kom fris over de finish. Ik ben helemaal verbaasd over dat er geen enkele reactie is van mijn spieren, behalve wat normale spierpijn.
Het besluit om de afsluitende etappe van 20 km telopen neem ik pas die maandag morgen. Bij het inlopen voel ik al dat de benen goed zijn en de hele route gaat als vanouds.
Ik ben dan ook zeer tevreden; 91 km gelopen in het weekend in een totaal tijd van 7 uur rond.
En geen last van die vervelende blessure.
Natuurlijk dankzij de goede zorgen en enthousiaste aanmoedigingen van mijn fans.
 |
| Hoog Soeren |
 |
| 2 e etappe Het leesten |
 |
| Wat knoopjes wegmasseren |
 |
| Omgeving Loenen |
 |
| Hugo helpt op de verzorgingspost |
 |
| Mijn fans op de pastaparty |
 |
| Kootwijkerzand |
 |
| Rocio en Ariet op de verzorgingspost |
 |
| Finish in Apeldoorn van de laatste etappe |
