Berkelloop

Warnsveld, Huis 't Velde, Warken, Velhorst Almen, Besselink, Staring koepeltje, Lochem, De Cloese, Beekvliet, witte reigers,aalscholvers, ganzen, eenden, zwanen, zompige maaipaden en enkeldiepe modder.

Dat kom je tegen als je vanuit Zutphen langs de Berkel naar Borculo loopt.
Bijna 3 uur lang prachtig lopen door het mooie landschap langs het stromende water, geen verkeer, een enkele wandelaar.

Bijna 3 uur lang het water volgen, niet na hoeven denken over de richting.
De zompige maaipaden worden afgewisseld met enkeldiepe modder, ;hier en daar maakt het maaipad plaats voor bosjes soms met ondoordringbare onderbegroeiing .
Zo glijd Warken voorbij, passeer ik landgoed Velhorst en volg de Berkel dwars door het boerenland richting Almen. Van hier gaat de Berkel naar Lochem. Ongeveer halverwege kom ik langs het Staring koepeltje.
Dit historische gebouwtje dateert uit de 19e eeuw, gebouwd door de dochter van de dichter Staring, Constantia. Ze liet het herenhuis dat er stond, afbreken en van de resten ervan een theekoepel bouwen. Ze koos daarvoor een mooie plaats: een wat hoger gelegen stuk land aan de rivier de Berkel.
Vanaf hier loop ik aan de Noordzijde van de Berkel waar de kanten begroeid zijn met hoog gras. Dit houdt kilometers aan tot aan Lochem.

Eenmaal Lochem voorbij gaat het richting Borculo een kilometer of 10 verderop.
Het begint inmiddels donker te worden en het lopen op de drassige grond wordt vermoeiend.
Langs de Cloese, Zwiep met op de achtergrond de Lochemse berg, het landgoed Beekvliet om bij Elbrinks Vonder in Borculo te arriveren.
Moe maar voldaan spoel ik mijn sokken en schoen af en na een verkwikkende douche ben ik precies op tijd voor het eten.

Wouter

Traditioneel begin van het jaar

Het nieuwe jaar is goed begonnen.
Traditioneel staat begin januari de survivalrun van Beltrum op het programma.
Een groot evenement met in totaal zo'n 1000 deelnemers, in leeftijd variërend van 8 jaar tot 60+. Ik neem deel aan de halve run, een stevig parcours van 13 km door weilanden, maïslanden, sloten en bos met zo'n 40 hindernissen. De hele is 20 km met maar liefst 60 hindernissen.

Mijn oudste twee zoons doen ook mee aan de jeugdrun; 5 km met 20 hindernissen.
Dit jaar is het flink ploeteren door de modder, ondergelopen bossen en het hoge water in de beken. De run verloopt voorspoedig. Het is mij niet om de tijd te doen maar om het bandje over de finish te brengen. Iedere deelnemer start met zo'n polsbandje, die ingeleverd moet worden als een hindernis niet gehaald wordt. Een flinke uitdaging, want zelfs technisch simpele hindernissen worden loodzwaar met verzuurde armen en als de energie uit het lichaam is verdwenen.
Het vele publiek en de goede sfeer maakt het echter tot een uniek evenement waar de adrenaline flink gaat stromen.









Zowel Bram als Hugo en ik komen met bandje over de finish.
De laatste hindernis ligt achter de finish; Een tent met grote tobbes met heet water en biotex, waarin je heerlijk kunt weken en bijkomen van alle inspanningen.

link naar stuk in Tubantia