Geslaagd Examen

Ja, het was weer zo ver. Kempo examen.
Het was een drukke vrijdagmiddag.
Hugo: Judo 15.30 -16.30
Hij heeft volgende week maandag examen.
Morris: Examen 16.30-17.30 Bram: Waterpolo 17.45 - 19.15
Ariët: Examen 18.00 - 19.15 Mian: Examen 19.45 - 21.15Dus we waren laat thuis, maar iedereen was zeer tevreden.
Vanaf vandaag lopen Morris, Mian en Ariët met de gele band, blauwe band en oranje band met streepjes. Dus Pas maar op!

training hervat

Net terug van een intensieve training. Vanavond was het startsein om de training weer serieus te gaan opbouwen.
De laatste tijd had ik wat gas terug genomen. Wel de nodige langere duurlopen gedaan, zoals vorige week van Zutphen naar Borculo en ook zaterdag.

Zaterdag was er de open dag op het Marianum in Groenlo. Bram gaat in juli de lagere school al weer verlaten. De tijd gaat zo ontzettend snel. We zijn ons dus druk aan het oriënteren voor een geschikte school en hij moet het ook leuk vinden.

Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om weer, met een grote omweg, terug te lopen naar huis. Eerst nog even gezellig bij medeloper Hans langs. Daarna ben ik over het fietspad over de voormalige spoorlijn van de Geldersch-Overijsselsche Lokaalspoorweg-Maatschappij (GOLS) naar Eibergen gelopen. De spoorlijn is al in 1937 gesloten en lang was het niet meer dan een zandpad.

Zo was het en nu is het sinds een aantal jaren een geasfalteerd fietspad.
Ik weet wel wat ik mooier vind!!

Van Eibergen verder richting Neede. Hier weer een aantal leuke weggetjes ontdekt. Verder naar Borculo ben ik een heel eind langs de Bolksbeek gelopen afgewisseld met hier en daar een mooi stuk maisland.


De Bolksbeek is de oude bedding van de Berkel. De Berkel is in de middeleeuwen vanaf Haarlo omgelegd richting Borculo voor de verdediging van het kasteel van de Heeren van Borculo.

Na een km of 25 was ik weer thuis. Zo is dan de zaterdag weer goed besteed.

Er liggen weer wat mooie wedstrijden in het verschiet. 6 februari de Asselronde in Apeldoorn en 19 Februari de eerste marathon van 2011, de Galgenbergmarathon.
Dit is een prachtige groepsloop op de Utrechtse heuvelrug.
Dan komt natuurlijk de Acht-kastelen loop in Vorden er weer aan.
Ik wil dit jaar wel weer meerdere marathons lopen maar de agenda's zitten behoorlijk vol dus zullen er keuzes gemaakt moeten worden.

Wouter

Zutphen-Borculo

Na de middag zijn Mian en ik in Zutphen.
Voor mij een reden voor een lange duurloop.

Net buiten Zutphen heeft Mian me op straat gegooid en moet ik met de benenwagen terug naar Borculo. Het zonnetje schijnt, maar het is toch best koud. De zon heeft geen kracht.

De route loopt via Warnsveld richting Vorden.
Het is een gebied met veel kastelen en landgoederen, ik verlaat dan ook spoedig de doorgaande weg om het achterland en de bossen in te steken. Na het domein van het Hackfort, kom ik langs het Enzerinck. Een mooi landhuis in een mooi beukenbos, in beheer bij natuurmonumenten.
Ik doorkruis het bos en loop globaal en na een uur ben ik bij Vorden, Dit laat ik links liggen en loop richting landgoed het Medler.

Af en toe verdwijnt de zon achter de wolken en wordt het behoorlijk fris. Na het Medler kom ik via kleine boerenweggetjes langzaam aan in de richting van Ruurlo. Ook dat laat ik links liggen om via het Rijkenbarg en de Tolboerderij de Lebbenbrugge bij de Slinge.

Na ruim 3 uur en een kwartier ben ik weer thuis.
Een lekkere douche en een kop koffie en ik ben weer helemaal het mannetje.

Wouter

Een lange duurloop

Vandaag voor het eerst na de survivalrun weer eens gelopen.
Vanmorgen met Ron en Mariska richting Lochem vertrokken voor een mooie duurloop.
Het was prachtig loopweer. We moesten alleen af en toe uitkijken voor de fietsers van de Goossens toertocht die ook rond en over de Lochemse berg ging. Na bijna een uur is Ron weer richting Borculo gelopen en zijn Mariska en ik verder gelopen om uiteindelijk zo'n 2,5 uur vol te maken.
Ik heb erg genoten en vanaf nu gaat de training weer van start. De eerstvolgende wedstrijd wordt Apeldoorn. Het wordt waarschijnlijk niet de marathon maar de 27,5 km. 2 weken later zal de Galgenbergmarathon dan weer mijn eerste marathon van dit jaar worden.

Het gaat weer lekker en ik heb er zin in.

Wouter

Zwaar, maar geslaagd

Het is gelukt. Moe maar voldaan na het voltooien van de survivalrun van Beltrum. Dat geldt ook voor Bram en Hugo.
Het lopen was zoveel zwaarder dan vorige week toen we door een winterlandschap liepen over bevroren weilanden en akkers.

Hoe anders was het met dit weer.
Het was niet koud, er lag geen sneeuw, maar wel veel water en modder.

Wouter start als eerste van de Rouwhorstmannen, om 10.50 voor de 13km

Wouter in hindernis 6.

Bij de Pinnekesbrug houdt hij het nog droog,

Maar even later, toch de beek in.

De beroemde/beruchte bok in de Slinge.

Om 12.12 startten Bram en Hugo met hun run over 5,5km

Bram is nog niet op de helft als hij pardoes languit te water gaat. Van top tot teen nat, maar wel doorgaan; de kanjer.

Hugo klimt in hindernis 6.

Bram in hindernis 8.

Twee hindernissen voor de finish loopt Bram mij zelfs nog voorbij. Niet dat hij me zag. Ik loop te zeulen met een boomstam op mijn schouder als er een klein pezig mannetje voorbij komt stiefelen. We gaan een stukje samen op, maar hij wint de eindrace van mij.
Hugo loopt niet zo ver achter. Hij gaat ook als een haas door het parcours.

Een vermoeide groet vlak voor het einde.

Zagen valt heus niet mee als je bibbert van vermoeidheid.

Dat Hugo hier en daar een helpend handje nodig heeft, mag de pret niet drukken.

Beiden zijn zeer tevreden met hun prestatie en hun verdiende medaille. En pa en ma zijn apetrots.

Voorbereidingen Survival Beltrum gereed

Morgen is het zover de survivalrun van Beltrum gaat weer van start.
Bram, Hugo en ik gaan de strijd met de elementen weer aan.

Vandaag geholpen met de laatste voorbereidingen. De tent inrichten de laatste hindernissen afbouwen of aanpassen. Dat laatste omdat de parcourscommissie van de bond bepaalde hindernissen afgekeurd had omdat er foutjes inzaten of delen volgens hen niet (goed) geborgd waren.
Leek af en toe wel een beetje op muggenzifterij maar aan de anderen kant: er moeten morgen wel zo'n 1000 mensen veilig overheen.

Het parcours is zwaarder dan vorig jaar er zitten een aantal pittige hindernissen in. Daarbij komt dat het bouwland en de bossen nat en drassig zijn. Zwaar lopen dus.
Dat is wat de survivalruns zo mooi maakt van te voren weet je niet hoe zwaar het is. Ook een hindernis kan veel zwaarder worden doordat balken glad worden van de modder of bij dat de touwen doordrenkt zijn met ijskoud water.
Vorige week onder winterse omstandigheden het parcoursverkend. Foto's van de jeugd zijn te zien via deze link.

Aan het weer zal het morgen niet liggen. De verwachting is droog weer, niet te veel wind en een graadje of 6. Ideaal weer.

Ik heb er zin in en morgen middag weten we of het goed is gegaan.

Wouter