Klimaatparels en Waterpolo

Twee "big events" dit weekend.
1. De survivalvereniging heeft een prijs van 10.000 euro gewonnen en
2. Bram was pupil van de week bij waterpolo.

1. Nu trainen onze jongens elke zondagochtend bij de jeugdafdeling van de Survival Vereniging Beltrum in het bosje "de Heikneuter". Het is een bos met oude bomen en eiken van 50x100 meter, ingericht met survivalhindernissen. Graag wilde de vereniging de oefenmogelijkheden uitbreiden met meer waterhindernissen. Daarvoor moest er een vijver komen. Doordat we nu de wedstrijd "Klimaatparels" van de provincie Gelderland hebben gewonnen, kan er begin volgend jaar een begin worden gemaakt met een vijver van ongeveer 10x85 meter. Er komen bomen en struiken omheen zodat het geheel helemaal in het bestaande coulissenlandschap past.

Zaterdag kwam de gedeputeerde van de provincie de prijs overhandigen en naar een ingelaste extra training kijken.
Het regende en waaide naar hartelust: echt survivalweer!

Er was ook veel pers aanwezig, dus we houden deze week de kranten in de gaten.

2. Sinds kort speelt het Heren 1 team van de waterpolovereniging Schuurman BRC (waar Bram ook speelt) in de Hoofdklasse.
Dat is voor een kleine plaats als Borculo heel wat.

En het was dan ook een grote eer dat Bram zaterdagavond als pupil van de week mee mocht doen bij de thuiswedstrijd tegen Barendrecht.

Hij mocht meezwemmen tijdens het inzwemmen.

Toen hij weer droog was mocht hij de teams begeleiden tussen de beide scheidsrechters.

Iedere speler kreeg na het noemen van zijn naam en nummer
2 klapjes van het publiek en Bram kreeg na het noemen van
zijn naam een echt applaus!

Na het applaus begon de wedstrijd.

Na 4x8 minuten spelen was de eindstand 14-11
Bram heeft dus geluk gebracht.
Zondag speelde Bram in zijn eigen team.
De uitslag van die wedstrijd was met 5-2 ook erg mooi.

Goed bericht uit Rwanda

Zo nu en dan krijgen we bericht uit Rwanda, over hoe het gaat met Wikwiheba Mwana. Gelukkig is dat meestal goed bericht.
Eind september schreven we over de kapsalon, waar de ouders wat geld kunnen verdienen ten gunste van de gehandicapte kinderen. Deze maand ontvingen we de volgende foto's:

Het nieuwe onderkomen is schoner, lichter en ruimer. Er is ook ruimte voor een klein klaslokaaltje.

Een aantal kinderen is geholpen met operaties en hulpmiddelen. Deze jongens gingen altijd kruipend overal heen, omdat de polio hun benen had aangetast. Nu kunnen ze rechtop lopen. Het gaat nog erg langzaam, maar het is al een stuk menswaardiger.

Er zijn verschillende hulpmiddelen gemaakt door de plaatselijke timmerlui. Bijv. een klimrek om de arm- en beenspieren te trainen en stoelen waarin spastische kinderen "gewoon" kunnen zitten.
De blanke vrouw op de foto is een Duitse vrijwilligster die de kinderen fysiotherapie geeft, adviseert over hulpmiddelen en Engelse les geeft aan Mediatrice.

De naaimachines worden goed gebruikt om kleding voor de kinderen en ook de ouders te maken. Daardoor zien de kinderen er al een stuk beter uit. Kleren maken de "man".

Eén van de nieuwste aanwinsten is een kinderrolator.
Helemaal Rwandees fabrikaat.
Verder zijn er weer verschillende kinderen naar Kigali geweest voor behandeling in het ziekenhuis. Er zijn weer "nieuwe" kinderen bijgekomen maar er zijn ook kinderen die nu naar de reguliere scholen gaan en dankzij Wikwiheba Mwana een redelijk normaal leven leiden.
Helaas is er ook een kindje overleden deze maand. Het meisje van 9 had naast haar geestelijke en lichamelijke handicaps ook hartproblemen. Ze werd ziek en woog op het laatst nog maar 6 kilo. In ieder geval heeft zij warme verzorging en betrokkenheid van het team van Wikwiheba Mwana gekregen, tot het einde.
We zijn blij dat dit soort kinderen niet langer als oud vuil behandeld worden. En dat er zoveel positieve dingen gebeuren voor de gehandicapte kinderen op het platteland van Noord-Oost Rwanda.

Wikwiheba Mwana = Houd Hoop Kindje.

Scharenborgcross

De uitslagen zijn bekend.
Ik was 15e loper op de 12 km.
Hugo en Bram waren 15e respectievelijk 16e.
Hieronder nog een aantal foto's waarbij ook goed te zien is hoe modderig het was.

Start race van de kinderen
De kinderen snellen over het modderige parcours
Hugo
Bram

Voor hun prestatie hebben ze een tasje met wat lekkere dingen gekregen waar ze heel tevreden mee zijn.

Start van de 12 km
Ik heb het behoorlijk zwaar
Laatste stukje door de modder, Bram en Hugo moedigen me aan.

Scharenborgloop afsluiting rustige week

Vandaag was de Scharenborgloop.

Vanmorgen eerst met Bram en Hugo naar de survival training geweest. Ik heb daar ook een groepje geholpen met de training op de diverse hindernissen.

Om 10 uur snel in de auto zodat we op tijd zijn voor de jeugdloop van 1,2 km over de schans.
Het parcours is bij de motorclub van Lichtenvoorde in het gebied dat we kennen als de schans. Het is de engelse schans, genoemd naar de vesting die hier in de spaanse tijd tijdens de 80 jarige oorlog als vooruitgeschoven verdediging van Grol was en die nog steeds te zien is.

Onderdeel van het parcours is de motorcrossbaan met los zand en heuvels. Door de regen van afgelopen nacht zijn delen van het parcours erg nat en de mototcrossbaan heeft enkel diepe blubber.
De jongens lopen de rit netjes uit en hebben duidelijk moeite met de bulten en de blubber.
Ruim een half uur later gaat de 6 en 12 km van start. Het is een ronde van 6,1 km met de crossbaan als toetje. Voor de 12 km een dubbeltoetje.

Ik ga in een lekker tempo weg. Het parcours begint nat en heuvelachtig. Het middendeel is vrij vlak door het bos en rondom de vijver is het weer wat gladder en vervolgens door het zand en de blubber van de crossbaan voor de eerste keer door de finish na bijna 27 minuten. De tweede ronde gaat net zo goed. Ik kan het tempo goed vasthouden en zelfs de crossbaan gaat nog goed. Ik finish in 54:26. Nauwelijks verval op dit parcours. Ik ben tevreden.

De resultaten en de foto's staan nog niet op het internet, die komen later nog eens.

Wouter

foto 7heuvelenloop

Hier nog wat foto's van de 7heuvelenloop van zondag.

PR op de 15 km, doel niet gehaald

Vandaag de 7heuvelenloop gelopen.
Vanmorgen mooi op tijd weg met Bert en door buiig en miezerig weer zijn we naar Nijmegen gereden, waar we ruim op tijd aankwamen. Ik voelde me niet helemaal topfit. Zenuwen wellicht, omdat ik geroepen heb dat ik onder het uur wil finishen?
Ik weet het niet en zal wel zien hoe het loopt.
Bert is een beetje verkouden, maar voelt zich verder wel goed, hij gaat voor een mooie tijd.

Na goed ingelopen te hebben gaan we redelijk voor in het startvak staan. Het is inmiddels droog geworden en ik voel me redelijk goed. Om 1 uur gaat het startschot.
Ik vertrek snel en probeer een mooi tempo te vinden net onder de 4 minuten per km, om de eerste 5 km onder de 20 minuten te lopen. Dat lukt de eerste kilometers maar in de derde km zit ik er net boven. Ik loop zwaar, kan niet het lekkere gevoel krijgen. De eerste 5 km gaan net boven de 20 minuten. Eigenlijk valt me dat nog mee, ik loop niet makkelijk.
In de 2e 5 km zitten een aantal pittige klimmetjes, maar ook een aantal afdalingen.

Bij 6 km zie ik Bert aan de kant staan. Hij heeft een hamstringblessure, ik hou in en hoor dat Bert uitstapt en terug gaat lopen. Na de tijd vertelt hij dat de blessure er zomaar ingeschoten is. Geen enkel signaal, hij had zelfs heel goed gelopen over die eerst 5 km's. Balen voor hem. Nu maar hopen dat het geen ernstige blessure is.
Ik ga verder en we zullen elkaar weer bij de finish zien.

Het lopen gaat voor mij nog altijd niet lekker soepel. Ook in de afdalingen moet ik werken om de snelheid er in te krijgen en te houden. De 10 km kom ik in 40:28 door.
Omdat de laatste 4 km's voornamelijk naar beneden gaan, is een tijd onder het uur nog wel mogelijk, maar dan moeten die km's wel flink snel gaan, want de 11e km Na Berg en Dal gaat eerst nog heuvelop en die kost tijd in het schema van het uur.
Daarna gaat het naar beneden. Groesbeek door en terug naar Nijmegen. Ik heb niet de macht om echt door te trekken en de km-tijden zijn niet snel genoeg. Het zal kantje boord zijn.
Dan ga ik Mariska, een loopgenote van me, voorbij die bij mij aanpikt. Samen rennen we naar de finish.
Ik eindig in 1:00:16. Doel niet gehaald! Maar wel een PR.
1 minuut en 29 seconden ervan afgelopen. Toch een reden om uitermate tevreden te zijn. Dat uur gaat er nog wel aan, want ik weet dat bij een goede vorm van de dag het harder moet kunnen.

Mariska heeft de uur-grens wel gesloopt, door in een uitstekende 59:34 te finishen.
Van harte gefeliciteerd.

Bert was natuurlijk zwaar teleurgesteld, vooral omdat het lopen echt goed ging en hij zo door die blessure is overvallen. Hopelijk komt dat heel snel weer goed, zodat we spoedig weer samen een wedstrijd kunnen lopen.

Foto's en filmjes komen over een paar dagen.

Wouter

Op naar de 7heuvelenloop

Vanavond een snelle duurloop gedaan van een uur.
Zondag staat de 7heuvelenloop op het programma. Ik wil dan mijn persoonlijk record uit de boeken lopen.

Deze staat op 1:01:45. Dit al sinds 2005.

Zondag ga ik proberen om dit record onder de magische grens van 1 uur te brengen. Of dit gaat lukken zal van de vorm en omstandigheden van de dag afhangen.

Morgen moet morris voetballen, Bram poloën en verder komt die goedheiligman ook aan in Borculo, dus daar moeten we met de kinderen naar toe.
Er is dus weer genoeg te doen dit weekend.

Wouter

Foto's van dagje uit

Hierbij de foto's van ons dagje uit naar Rotterdam.

Klik hier voor de hele diashow.

Heuveltraining en lange duurloop

Gisteren was het weer tijd voor een heuveltraining. Ik ben al een paar weken niet in Lochem geweest en heb het eigenlijk wel gemist.

In de morgen ben ik eerst met Morris naar zijn voetbalwedstrijd tegen Grol geweest.
In het begin is het behoorlijk guur, niet echt prettig voor de toeschouwers. De voetballertjes hebben daar echter geen enkele last van. DEO F3 heeft zich daar kranig geweerd en een goede partij voetbal neergezet. Het was een fanatieke maar eerlijke wedstrijd, ondaks een blauwe plek op het been en een bloedneus door een bal in het gezicht.
Het bleef 0 - 0 ondanks een paar enorm goede schoten op doel. Een goede prestatie.

In de middag ben ik naar Lochem gereden. Het is inmiddels mooi weer, het zonnetje schijnt en er is geen wind. Perfect weer om te lopen.
Ik maak me op voor een pittige heuveltraining.
Er is vrijwel niemand in het bos en ik geniet van het lopen door het bos, het zwoegen op de hellingen en het op grote snelheid afdalen van de lange steile hellingen.
Zo maak ik een klein uur vol en ga met een voldaan gevoel weer naar huis.

Een ander doel voor dit weekend is een lange duurloop. Vanwege de kort op elkaar volgende marathons (4 binnen 3 maanden) was het er niet meer echt van gekomen.
Dus vanmorgen de loopschoenen weer aangetrokken en om 9 uur de deur uitgegaan.

Het is de eerste keer dit seizoen dat ik in een lange broek loop. Maar door de duur van de loop en het lage tempo is dit niet onverstandig gebleken.Het is erg mistig, nat en behoorlijk fris.

Via een omweg loop ik naar de Leostichting waar ik het fietspad langs de Slinge op ga. Dit is een prachtig pad in combinatie met de natuurontwikkelingsprojecten die de saaie rechte Slinge hebben teruggebracht tot een meanderend riviertje met prachtige lage overloopgebieden.


Ik ben echter niet de enige die deze ochtend dit pad kiest. Er is ook een mountainbike tocht aan de gang, waardoor ik kilometers lang fietsers tegen kom.
Niet op een vervelende manier overigens. Hier en daar wijk ik van het pad af waardoor we elkaar niet tegen kiomen. Ik volg het pad helemaal tot aan Groenlo.

Rond 11 uur begint de zon kracht te krijgen, waardoor het wat helderder wordt. Het is een prachtig gezicht om de bomen hun kruinen door de mist te zien steken. Net voor Groenlo Loopt Leon Kolkman aan de andere kant van de Slinge. We maken een kort praatje en vervolgen ieder weer onze eigen weg.
Vanaf Groenlo gaat het weer richting Beltrum. Ik ben inmiddels ruim 2 uur onderweg.

De maislanden dampen in de zon wat een surrealistisch effect geeft. Ik vervolg mijn weg weer via een ander Kerkepad richting de Leerinkbeek, waar ook de nodige aan landschaps vernieuwing is gedaan. De lucht trekt weer dicht en het wordt weer kouder.
Er trekt een groot aantal ganzen over, vliegend in de V-vorm. Een teken dat de winter er toch echt aankomt.
Met een boog loop ik om Beltrum heen. Ik begin de benen wel te voelen.

Een lange langzame duurloop blijft een raar fenomeen.
In een marathon loop ik binnen 3,5 uur 42 kilometer. In een lange langzame duurloop loop je veel langzamer en dan begin ik dat na 2,5 uur te voelen. Na 3 uur beginnen de benen dan pijn te doen. Ik ben toch elke keer weer een beetje verbaasd dat de lange duurloop toch zwaar is.

Via Lintvelde en de Waterster loop ik terug richting Borculo. Na 3 uur en 40 minuten ben ik weer thuis.
Met een goed gevoel en zeer tevreden over het afgelopen weekend.

Volgende week staat de Zevenheuvelenloop op het programma.

Wouter

Drukke week, weekje rust

Omdat ik een drukke week heb gehad, heb ik een weekje rust van het lopen gehad.
Niet verkeerd na de marathonvan 2 weken geleden en de wedstrijd van vorige week.
Deze week alleen op dinsdag en op donderdag gelopen.
Morgen wil ik een heuveltraining afwerken en zondag een lange duurloop.
Hopelijk gaat dat lukken, want het is weer een druk weekend.

Deze week op bezoek geweest bij Mark en zij familie in Rotterdam. Hij is een marathon en ultraloper die ik heb ontmoet bij de hardloop4daagse in Apeldoorn.
Hij heeft mij uitgenodigd voor de marathon in Spijkenisse op 13 december.
Ik denk dat ik dat ga doen.
Dan heb ik nog een paar weken om weer eens wat lange duurlopen te doen en het is altijd leuk om met vrienden te lopen. Al zal ik in de marathon niet met hem meelopen, daar hij binnen de 3 uur wil lopen en dat is voor mij op dit moment echt veel te hoog gegrepen.

Mark heeft veel ervaring als loper maar is ook gediplomeerd trainer en begeleider. Hij is net begonnen met een bedrijf voor begeleiding, trainingen, schema's enz. Verder organisseert hij clinics en lezingen.
Zijn website is running nu
Maar ik heb er zin in en we zullen zien.

Wouter

Diepe Hel levert nieuw PR op 10 mijl

Gisteren meegedaan aan de Diepe Hel Holterberg Loop. Ik had deze al een aantal jaren niet kunnen lopen, dus ik vond het dit jaar weer eens tijd worden.

Deze 10 mijls wedstrijd start dit jaar in Holten en via de Motieweg, met een beklimming van 10%, gaat het richting de toeristenweg. Dit is de weg die over de stuwwallen van het natuurgebied De Sallandse Heuvelrug, van Holten naar Nijverdal gaat.Met na 8,5 km, net na de helling van De Diepe Hel, een keerpunt.
Ik ga hard van start. De eerste helling op de Motieweg is inderdaad een pittige. Eenmaal op de toeristenweg gaat het heuvel op heuvel af, niet allemaal even stijl en even lang, maar het is niet vlak. Bij km 7 komt dan de Diepe Hel. Een helling van 12% en zo'n 500 m lengte. Hier is het even flink door stomen.
Eenmaal boven gaat het weer veelal naar beneden. Nu merk ik dat de marathon nog in de benen zit, want ik heb moeite met tempo maken. Na het keerpunt bij 9,5 km moeten we weer naar het hoogst punt boven aan de Diepe Hel. Dan gaat het naar beneden en begint de motor op gang te komen. Deze kilometer met de helling naar beneden gaat met 3:40 een minuut sneller dan de eerdere kilometer met de helling naar boven.
Nu is het proberen zo goed mogelijk het tempo vast te houden. Elke keer moet je weer een helling op. Ik heb het best zwaar, maar kennelijk hebben anderen het nog zwaarder want ik begin mensen in te halen die eerder van me weg zijn gelopen. Dat voelt goed.

De laatste km's gaan omlaag op wat vals plat na. Ik finish in 1 uur 6 minuten en 4 seconden. Een verbetering van het Persoonlijk Record met 23 seconden.
Niet echt spectaculair maar een PR is een PR en het was niet het snelste parcours, dus ben ik zeer tevreden. (plaats 106 overall en 40e bij M40).

Er lopen in deze loop altijd een aantal Afrikanen mee en de laatste 12 jaar hebben zij vrijwel elke keer gewonnen. Ook dit jaar zijn de eerste 4 mannen en de eerste 2 vrouwen Kenianen.

Snelste tijd dit jaar 49:07.
Ik weet dus wat me te doen staat!

Wouter