Trailen

De vakantie achter de rug, uitgerust, weinig getraind, maar weer lekker opgeladen.
Mijn achilles was nogal onwillig voor de vakantie en dat is nu een stuk beter. Het is nog niet weg, maar het doet ook geen pijn meer tijdens het lopen.
Dus weer tijd om actief te worden.
Eén van de eerste lopen op mijn agenda was vorige week de N70 trail in het Rijk van Nijmegen.
Deze stond al langer op het programma maar het was er nog niet van gekomen.
De N70 is een wandelroute van 14 km door het Rijk van Nijmegen, maar dit weekend dus het strijdtoneel van trailers. Er kan 1, 2 of 3 rondes gelopen worden, met 450 hoogte meters per ronde. Het is een ideaal parcours voor mij. Ik houd van de heuvels en de bossen en als het echt niet wil met mijn achillespees, kan ik na elke ronde uitstappen. Het is niet de bedoeling om hem te overbelasten. Startpunt is Ubbergen. Parkeren bij de st. Maartenskliniek waar achter bij de paardenclub de nummers afgehaald kunnen worden en de paardenboxen dit keer als kleed(opberg)ruimte fungeren.
Bij de start en finishlocatie op het nabij gelegen grasveld is het een gezellige drukte.
Ik ontmoet Martin en zijn kameraden uit Goes en samen verkennen we het terrein. Martin gaat het rustig aandoen vanwege een enkeloperatie die hij recent heeft gehad. Een ieder gaat zijn eigen race lopen.
De voorspellingen zijn een benauwde warmte met temperaturen rond de 30 graden. De eerste ronde gaat me goed af al is 450 meters op 14 km behoorlijk pittig. Het parcours dat zich over de heuvels en door de velden slingert, met mooie singletracks en prachtige doorkijkjes en vergezichten is prachtig. De hellingen zijn voor mij erg zwaar, ik heb te weinig heuveltraining kunnen doen. Ik vind het alleen jammer dat er toch behoorlijk wat verharde stukken in zitten.
De 2e ronde is erg zwaar, het gebrek aan heuveltraining doet zich gelden. Toch kan ik wel genieten van het lopen, maar om niets te forceren houdt ik het bij de 28 km's en de 900 hoogte meters. Een groot glas alcoholvrij bier schijnt er tegenwoordig bij te horen. maar met deze benauwde warmte was het wel lekker.
Martin is ook al binnen, hij is verstandig geweest en heeft het bij 1 ronde gehouden. Zijn enkel heeft het goed gehouden en hij heeft genoten van de route. een van zijn kameraden heeft minder geluk gehad en is na 1,5 km al uitgevallen. hij heeft een hele dikke, pijnlijke voet. Achteraf blijkt hij een middenvoetsbeentje gebroken te hebben. Zomaar uit het niets. Wat een pech.
We wachten op de andere twee kameraden, zij komen uitgeteld over de finish. Wat een zwaar parcours, vooral het klimmen.
Voor mij is het zeker een uitdaging om volgendjaar terug te komen en dan wel de marathon vol te maken.
Dus heb ik weer wat om naar toe te werken.
Tevreden gaan we met een lekker zonnetje op onze bol naar huis.




Wouter