Zuiderzee marathon

De weersvoorspellingen waren dreigend, onderweg naar zwolle sneeuwde het, kortom echt marathonweer.
Vandaag was het dan zover, de Zuiderzee marathon van Urk naar Zwolle.
Vanaf de atletiekbaan van AV PEC in Zwolle werden we met luxe bussen naar Urk gereden. Boven schokland was de lucht zwart en het sneeuwde danig. In Urk werden we opgevangen in een bedrijfskantine en om 11.00 uur precies werden we weggeschoten.

M'n 12e marathon is van start gegaan.
Ik had me voorgenomen om zeer behoudend van start te gaan op een schema van ongeveer 5 min/km om dan te kijken hoe het gaat en te versnellen. Dit lukt maar ten dele.

De eerste km gaat reeds in 4 min 19. Maar het loopt wel lekker en ik houd een beetje in en blijf ontspannen doorlopen. Het weer is wat opgeklaard. Zo lopen we naar Nagelen vervolgens Schokland op.
Schokland is een voormalig Zuiderzee-eiland en staat op de werelderfgoedlijst. Dit is een mooi stukje. We lopen Schokland af over de Ramspolbrug en lopen zo richting Kampereiland. De route gaat veelal langs de lange rechte doorgaande wegen en is niet overal even mooi en spannend, maar dat maakt de uitdaging groter, doordat je met maar 200 lopers op de route veel alleen loopt. Het weer klaart helemaal op en vanaf de helft schijnt zelfs het zonnetje, de wind waait niet erg hard.




Op de helft, 21,1 km, klok ik 1 uur 37, een goede tijd voor mijn doen. Maar nu begint langzaam het echte gevecht. Op de 30 km klok ik 2 uur 20. En dan weet ik dat een tijd binnen de 3 uur 30 zeker haalbaar is.
Maar de marathon begint altijd pas na de 30 km. Zo ook vandaag. Het wordt zwaarder.
Na 35 km krijg ik pijn in mijn hamstrings. Ik negeer de pijn door me op het lopen te focussen. Dit gaat redelijk maar het tempo neemt toch af.

Na zo'n 38 km gaat het het lopen weer iets soepeler, de pijn vermindert en ik weet zeker dat ik ruim binnen de 3 uur 30 ga finishen, even had ik zelfs gehoopt op 3 uur 20, maar dat blijkt niet haalbaar.

Via een klein weggetje lopen we Zwolle Noord in, door een woonwijk, in de laatste km nog een brug beklimmen en een fietstunnel bedwingen en dan zijn we terug op de atletiek baan, met vermoeide benen en een goed gevoel.
Uiteindelijk finish ik in 3 uur 24, hoewel ik dus het laatste stuk behoorlijk heb moeten inleveren ben ik zeer tevreden.

De volgende marathon zit reeds in de planning.
1 februari ben ik van plan de midwintermarathon in Apeldoorn te gaan lopen.

Wouter