Langzaam aan beter

Van de week is het herstel goed merkbaar geweest.
Ik kon het op het werk aanmerkelijk beter volhouden, met als gevolg dat je eigenlijk te veel uren maakt en 's avonds weer erg moe bent. Het blijft moeilijk om een balans te vinden.
Vrijdagavond ben ik wel moe, maar het is het zo'n mooie heldere avond, dat ik toch mijn schoenen aantrek en een eind ga lopen.
Al een aantal weken is men bezig een afvalwaterpersleiding door het landschap van Borculo naar Lochem aan te leggen. Er ligt dan ook een lint door het landschap wat me doet denken aan een tankbaan. Ideaal crossparcours. Dit is voor de vrijdagavond mijn bestemming.

Het is veel natter dan ik verwachtte. De ondergrond is afwisselend droog los zand, zompig tot ronduit nat. Af en toe zak ik tot mijn enkels in het zand. Het "parcours" licht prachtig op in het licht van de maan en de sterren. Ik loop tot halverwege Lochem en keer dan weer om.

Zaterdag loop ik nogmaals over het tijdelijke crossparcours. Nu overdag. Het weer is prachtig en nu kan ik veel beter zien waar ik loop. De ondergrond is nog steeds afwisselen los zand tot zompig en nat.





Ik kan mijn eigen sporen van de vorige avond zo weer volgen. Ik zie nu ook sporen van beesten die kennelijk ook dit parcours volgen.
Zoals de hertesporen laten zien.


Ik loop nu het hele stuk, zo'n 6 km, tot aan de Ruïnelaan, genoemd naar de ruïne van de Nettelhorst.

Van hier loop ik via Zwiep verder naar de Lochemse berg om daar nog even lekker wat hellingen te nemen.

Via Barchem loop ik weer terug naar Borculo.
Dit gaat allemaal in een rustig tempo en ik stop regelmatig om een foto te maken. Zo heb ik een lekker rustige training van 2 uur.

De achtkastelenloop meegerekend heb ik deze week toch 4 keer gelopen.
Het tempo en duurvermogen is er nog niet maar het gaat elke week lekker vooruit.

Wouter