Lopen met de sterren

Het is helder. Er staat een fris briesje op de Geesterse Es. Tussen de sterren knippert een lampje van een vliegtuig onderweg naar elders. Over de kleine landweggetjes loop ik met stevige pas en ik geniet.
Ik was laat thuis van mijn werk en natuurlijk moesten de kinderen nog even hun verhaal doen. Nadat ik ze in bed heb gestopt nog even bijpraten met Mian.
Zo kruipt de tijd weg. Het is al na negenen als ik de deur uit ga en even later loop ik onder de maanloze sterrenhemel.
Het is heel rustig op de es. Een enkele verstoorde eend vliegt uit de beek op als ik langs kom, bij een boerderij blaast een gans venijnig naar mij. Aan de randen van de es Gelselaar, de verlichte kerk van Geesteren, en ook de weiproducten fabriek in Borculo steekt licht af tegen de donkere lucht. Hier en daar rijdt in de verte een auto, maar op de es kom ik niemand tegen. Lopen met de sterren blijft bijzonder. Het tempo blijft lekker hoog en zo vliegt een uur voorbij eer ik weer thuis ben.

Wouter