Heuveltraining en lange duurloop

Gisteren was het weer tijd voor een heuveltraining. Ik ben al een paar weken niet in Lochem geweest en heb het eigenlijk wel gemist.

In de morgen ben ik eerst met Morris naar zijn voetbalwedstrijd tegen Grol geweest.
In het begin is het behoorlijk guur, niet echt prettig voor de toeschouwers. De voetballertjes hebben daar echter geen enkele last van. DEO F3 heeft zich daar kranig geweerd en een goede partij voetbal neergezet. Het was een fanatieke maar eerlijke wedstrijd, ondaks een blauwe plek op het been en een bloedneus door een bal in het gezicht.
Het bleef 0 - 0 ondanks een paar enorm goede schoten op doel. Een goede prestatie.

In de middag ben ik naar Lochem gereden. Het is inmiddels mooi weer, het zonnetje schijnt en er is geen wind. Perfect weer om te lopen.
Ik maak me op voor een pittige heuveltraining.
Er is vrijwel niemand in het bos en ik geniet van het lopen door het bos, het zwoegen op de hellingen en het op grote snelheid afdalen van de lange steile hellingen.
Zo maak ik een klein uur vol en ga met een voldaan gevoel weer naar huis.

Een ander doel voor dit weekend is een lange duurloop. Vanwege de kort op elkaar volgende marathons (4 binnen 3 maanden) was het er niet meer echt van gekomen.
Dus vanmorgen de loopschoenen weer aangetrokken en om 9 uur de deur uitgegaan.

Het is de eerste keer dit seizoen dat ik in een lange broek loop. Maar door de duur van de loop en het lage tempo is dit niet onverstandig gebleken.Het is erg mistig, nat en behoorlijk fris.

Via een omweg loop ik naar de Leostichting waar ik het fietspad langs de Slinge op ga. Dit is een prachtig pad in combinatie met de natuurontwikkelingsprojecten die de saaie rechte Slinge hebben teruggebracht tot een meanderend riviertje met prachtige lage overloopgebieden.


Ik ben echter niet de enige die deze ochtend dit pad kiest. Er is ook een mountainbike tocht aan de gang, waardoor ik kilometers lang fietsers tegen kom.
Niet op een vervelende manier overigens. Hier en daar wijk ik van het pad af waardoor we elkaar niet tegen kiomen. Ik volg het pad helemaal tot aan Groenlo.

Rond 11 uur begint de zon kracht te krijgen, waardoor het wat helderder wordt. Het is een prachtig gezicht om de bomen hun kruinen door de mist te zien steken. Net voor Groenlo Loopt Leon Kolkman aan de andere kant van de Slinge. We maken een kort praatje en vervolgen ieder weer onze eigen weg.
Vanaf Groenlo gaat het weer richting Beltrum. Ik ben inmiddels ruim 2 uur onderweg.

De maislanden dampen in de zon wat een surrealistisch effect geeft. Ik vervolg mijn weg weer via een ander Kerkepad richting de Leerinkbeek, waar ook de nodige aan landschaps vernieuwing is gedaan. De lucht trekt weer dicht en het wordt weer kouder.
Er trekt een groot aantal ganzen over, vliegend in de V-vorm. Een teken dat de winter er toch echt aankomt.
Met een boog loop ik om Beltrum heen. Ik begin de benen wel te voelen.

Een lange langzame duurloop blijft een raar fenomeen.
In een marathon loop ik binnen 3,5 uur 42 kilometer. In een lange langzame duurloop loop je veel langzamer en dan begin ik dat na 2,5 uur te voelen. Na 3 uur beginnen de benen dan pijn te doen. Ik ben toch elke keer weer een beetje verbaasd dat de lange duurloop toch zwaar is.

Via Lintvelde en de Waterster loop ik terug richting Borculo. Na 3 uur en 40 minuten ben ik weer thuis.
Met een goed gevoel en zeer tevreden over het afgelopen weekend.

Volgende week staat de Zevenheuvelenloop op het programma.

Wouter