Wat gebeurt er bij Wikwiheba Mwana

Zoals beloofd zal ik nog wat melden over wat de mensen zelf doen voor het tehuis.
Allereerst zal ik u voorstellen aan Mevrouw Mukasharangabo.

Zij is de initiatiefneemster en leidster van het centrum.
Zij is weduwe en moeder van o.a. 2 tweelingen (een tweeling is géén goed teken in Rwanda). Drie van haar kinderen hebben epilepsie. Omdat zij zich nergens wat van aantrok en haar kinderen als "normaal" beschouwde, heeft zij medische hulp gevonden. Met medicijnen is de epilepsie van haar kinderen goed onder controle te houden en kunnen de kinderen regulier onderwijs volgen.
Maar in Rwanda, zeker op het platteland, worden gehandicapte kinderen vaak nog weggestopt, omdat zij "toch geen goede toekomstverwachtingen" hebben. Het gebeurt zelfs dat deze kinderen, als een dier, aan een boom gebonden worden. Nee, zo hebben ze natuurlijk ook geen goede toekomstverwachtingen.
Hoe ik ook ben, Jezus houdt van mij.

Mevrouw Mukasharangabo heeft lotgenoten om zich heen verzameld. Ouders die ook een behoorlijk leven voor hun gehandicapte kinderen willen. Samen hebben ze geïnventariseerd hoeveel gehandicapte kinderen er in de omgeving zijn en wat ze daarvoor kunnen betekenen. Dit leidde tot de oprichting van Wikwiheba Mwana, vereniging zonder winstoogmerk, voor hulp aan gehandicapte kinderen in Ngarama en omgeving.
Ze willen zorgen voor medische, psychische en lichamelijke zorg. Maar de grootste rol is nog weggelegd voor het bespreekbaar maken van problemen, erkenning van gehandicapte kinderen en het wegnemen van de taboe rond epilepsie en gehandicapten.
Voor de oprichting van de vereniging en het bieden van de dagelijkse hulp is natuurlijk geld nodig. Daarom hebben de oprichters allemaal een startkapitaal ingelegd van iets meer dan € 60 per gezin.

Hoeveel is € 60 in Rwanda? Ongeveer het maandsalaris van een tuinman of 2 maanden huur van een huis in Kigali. Als je bedenkt dat je voor 1 euro 4 kg rijst kunt kopen, dan kun je voorstellen dat 60 euro een groot bedrag is voor mensen op het platteland.
Om geld voor het centrum te verdienen (de huur moet wel elke maand betaald worden) zijn alle ouders verplicht tot vrijwilligerswerk. Dit kan bestaan uit een dag oppassen op de kleinsten, kinderen naar school brengen, schoonmaken, vloermatten of rieten mandjes vlechten.
Deze artikelen worden te koop aangeboden op de lokale markt.

De betrokkenen doen wat ze kunnen, en daarbij kunnen ze onze hulp goed gebruiken. Wij zijn van mening dat ze die hulp ook verdienen.
Wat voor ons een kleine moeite is, geeft de ouders en kinderen bij Wikwiheba Mwana alles: HOOP!